Rawickie kiełbaski..

[Gregtom]

 Dochodze coraz blizej celu, aby odtworzyc recepture przed wojenna Rawickich kielbasek.

Wlasnie otrzymalem wiadomosc od burmistrza miasta, z dosc detaliczym opisem (niestety) fabrycznym wyrobu tej slawnej wedliny..

Prosze sie nie smiac z mojej mani do rodzinnego miasta i zapraszam najpierw do zapoznania sie z historia kielbasek..

Wkrotce zapodam list Pana T.Pawlowskiego i zarazem prosze Was o pomoc w finalowym produkcie..

(Jesli znajda sie chetni)

Zaczerpniety material pochodzi z tej strony: http://www.gazeta-rawicka.rawicz.pl/archiwum/521-historyczne-ciekawostki-o-rawickich-kielbaskach.html

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

                                         Historyczne ciekawostki o rawickich kiełbaskach 13 marzec 2008              

 

"Kiełbaski rawickie, które pod koniec ubiegłego roku zostały wpisane przez ministerstwo rolnictwa na listę produktów tradycyjnych, sięgają swoją historią XIX wieku. Jednak dzieje rawickiego rzeźnictwa mają o wiele bogatszy rodowód.

  Jak wynika z informacji zawartych w niemieckim periodyku „Archiv für Sippenforschung und alle verwandten Gebiete” z czerwca 1933 roku, już 21 grudnia 1639 roku dokonano pierwszego wpisu mieszkańców nowo utworzonego Rawicza do ksiąg miejskich. Wśród kilku wpisanych wówczas obywateli miasta był BALTZER TSCHUSCHKE – rzeźnik (w tłumaczeniu dosłownym: rzeźnik - rębacz). W roku następnym, wśród 160. obywateli miasta było już trzech takich specjalistów (źródło: broszura – program spektakli teatralnych, zawierająca dzieje Rawicza, opublikowana w Rawiczu podczas II wojny światowej „Winterspielzeit 1941-1942...”).
  Dzięki różnym opracowaniom wiemy, ilu było w Rawiczu rzeźników w kolejnych stuleciach. I tak w roku 1772 działało w naszym mieście 34 rzeźników, w 1793 roku - 39. W wieku XIX ich liczba oscylowała w granicach 20-30. W 1892 roku odnotowano w Rawiczu rzeźnię. Wcześniej wprowadzono rzeźnie bijące bydło dla wszystkich rzeźników (w 1880 roku). W 1899 roku uruchomiono w Rawiczu rzeźnię R. Knappego (końską).
  Rzeźnicy, podobnie jak przedstawiciele innych zawodów w dawnym Rawiczu, skupieni byli w cechu. „Orędownik Rawicki” z 1938 roku (wydanie specjalne z okazji 300-lecia Rawicza) przynosił takie oto informacje: „Cech rzeźnicko-wędliniarski został założony w roku 1642. Cech posiada 49 hektarów łąki położonej za Masłowem w pasie granicznym. W posiadaniu Cechu znajduje się wiele starych cennych dokumentów, cztery puchary z lat 1656, 1664 i 1666 jak i dwa sztandary, jeden z roku1746, a założono przy Cechu solarnię skór, która się dobrze rozwija. Pierwszym starszym jest p. Olszanowski Wojciech, sekretarzem p. Wiśniewski Wacław a skarbnikiem p. Pośpiech Jan. Do Cechu należy 23 członków.”
  Informacje dotyczące cechu rzeźnickiego w Rawiczu znaleźć też można wśród najstarszych dokumentów miejskich (źródło: „Rawickie archiwalia” z 1998 roku). Są to m.in. dokumenty:
- władz miejskich Wrocławia, przychylających się prośbie rzeźników rawickich i Adama Olbrachta z Przyjmy Przyjemskiego, kasztelana gnieźnieńskiego i właściciela miasta Rawicza, które transmitowały przywilej statutowy (z 3 VIII 1577) cechu rzemieślników we Wrocławiu i udzielały go rzeźnikom w Rawiczu (oryginał w języku niemieckim z 6 maja 1642),
- Aleksandra Mikołaja z Steinberga Kostki... dziedzica Rawicza, dotyczący m.in. opłat od jatek mięsnych, wolnicy na sprzedaż mięsa w mieście Rawiczu, obowiązującej od św. Bartłomieja do środy popielcowej i praw rzeźników rawickich (dokument z 9 października 1645),
- Jana z Bnina Opalińskiego, dziedzica Rawicza o opłatach za dzierżawienie jatek rzeźniczych (dokument z 19 marca 1660),
- Jana z Bnina Opalińskiego dla cechu rzeźników – przywileje dotyczące dzierżawy łąk i kopaniny (dokument z 6 sierpnia 1663 roku),
- Aleksandra z Przyjmy Przyjemskiego, dziedzica Rawicza, który zatwierdził cechowi rzeźników artykuły statutowe, przedłożone przez starszych cechu: Sebastiana Opira i Krzysztofa Kucnera (dokument z 6 września 1692 roku),
- Aleksandra z Przyjmy Przyjemskiego...na prośbę starszych cechu rzeźników w Rawiczu potwierdza im artykuły statutowe z 6 maja 1642 roku (dokument z 1692 roku).
  Bogata historia cechu rzeźnickiego w naszym mieście znalazła także odzwierciedlenie w istniejącej do dziś nazwie ulicy - Rzeźnickiej. Jest to jedna z najstarszych nazw ulic w Rawiczu.
Spośród wyrobów rawickich rzeźników i wędliniarzy największą sławę zyskały kiełbaski rawickie. W „Dziejach Ziemi Rawickiej” Walerian Sobisiak pisze: „Produkowane w tym czasie (w okresie zaborów - przyp. J.H) rawickie kiełbaski, reklamowane nawet na pocztówkach z widokiem miasta Rawicza, znane były ze swej wysokiej jakości daleko poza granicami Księstwa.” W tej samej książce znaleźć możemy informację, że „...fabrykę konserw mięsnych prowadził w Rawiczu przy Wałach Kościuszki Scholz (słynne rawickie kiełbaski), a przejściowo W. Szymczak ...”. W „Przewodniku po wystawie Przemysłowo-Rzemieślniczo-Handlowej na Okręg Gostyńsko-Rawicki w Rawiczu...” z 1923 roku czytamy: „... Do dziś dnia słyną jeszcze ze swej dobroci rawickie kiełbaski, a kiedyś też rawicka tabaka do zażywania...”. Tak pisał w swoim długim opracowaniu o Rawiczu ówczesny burmistrz miasta Rawicza, Kazimierz Czyszewski. W tymże przewodniku zamieszczona jest również następująca reklama (tekst i układ napisu oryginalny):

Mechaniczna fabryka wyrobów mięsnych
ALBERT SCHOLZ, nast. właśc.:
WACŁAW SZYMCZAK
poleca swe znane fabrykaty
przedwojennej pierwszej jakości.
- Specjalność: Prawdziwe
rawickie kiełbaski
i kiełbasy.

  Były mieszkaniec Rawicza – Wolfgang Eckert (82 lata) z Gelsenkirchen wspomina: „Sklep Alberta Scholza był przy Plantach, naprzeciw Pomnika Żołnierza. (...) Wiem, że w Niemczech rawickie kiełbaski były bardzo znane. Może były nawet konkurencją do Wierne Würstchen (kiełbasek wiedeńskich).”
  Jak przypomina sobie jeden z mieszkańców Rawicza, transport kiełbasek „startował” codziennie z rawickiej rzeźni około godziny czwartej rano pociągiem do Berlina i tam około południa kiełbaski rawickie były sprzedawane m.in. na dworcu kolejowym, jako gorące danie dla podróżnych.
  Z przełomu XIX i XX wieku pochodzą zachowane do dziś niemieckie widokówki z kiełbaskami (ze zbiorów Macieja Formanowicza): widok ogólny Rawicza w kierunku kościoła katolickiego, widok obecnego Domu Kultury (dawnej Strzelnicy Bractwa Kurkowego), z niemieckim wierszykiem reklamowym, widok Domu Kultury (inna wersja), z niemieckim wierszykiem:

Kommst du nach Osten!
Kommst du nach Westen!
in Rawitsch sind die
Würstchen am allerbesten,

który można przetłumaczyć:

Idź na Wschód !
Idź na Zachód !
W Rawiczu są najlepsze (najdoskonalsze, najwspanialsze) kiełbaski.

  Jest znana także niewielka fotografia (prawdopodobnie widokówka) z przełomu XIX i XX wieku, przedstawiająca fragment budynku należącego do firmy wędliniarskiej Alberta Scholza. Na fotografi i widoczna jest umieszczona na ścianie m.in. reklama rawickich kiełbasek (napis w języku niemieckim: „Rawitscher Würstchen”). Na tej samej fotografii i jest inna reklama, zachęcająca do korzystania z usług gościńca „Pod Białą Różą” reklama umieszczona na ścianie - na dachu jego budynku; tekst w języku niemieckim: „... Specialität Rawitscher Würstchen”), którego specjalnością były rawickie kiełbaski.
  Rawickie kiełbaski znalazły się też w pieśni. Przed 1910 rokiem zapisano słowa niemieckiej pieśni pt. „Zum Preise von Rawicz” („Na chwałę Rawicza”). Jeden z fragmentów dość długiego tekstu tej pieśni mówi:

Laut schallet in fernen Gauen die Mär
Von der Saftigkeit Deiner Würste,

co można przetłumaczyć:

Głośno rozlega się w dalekich krajach
wieść o soczystości twoich kiełbasek.

  Oryginał tekstu znaleziony został przed laty jako luźna kartka w „Księdze Loży Masońskiej”, wydanej w językuniemieckim w 1910 roku. Oryginalny tekst przedstawiony jest przy użyciu czcionki gotyckiej. Autorem tekstu był Br. Heinrich Weiss z Wrocławia (Breslau). 
  W 1938 roku docent Leon Koczy zapisał: „Równej sławy zażywały i to do ostatnich czasów rawickie wyroby mięsne...” (źródło: „Orędownik Rawicki” z 24 marca 1938).

  Słynna z produkcji smacznych kiełbasek była FABRYKA KONSERW MIĘSNYCH. Znajdowała się przy obecnej ulicy Wały Kościuszki, i obejmowała m.in. część dzisiejszego sklepu AGD NEONET. Po drugiej wojnie światowej obiekt został częściowo przebudowany, ale przez długie lata pełnił funkcję masarni. 
informacje zebrał: JANUSZ HAMIELEC
oprac. HENRYK PAWŁOWSKI"

Edytowane 22 Czerwca 2015 przez Gregtom

[paweljack]

Receptura jest w książce, którą mi kiedyś zapodałeś ale nie udało mi się jej na razie zdobyć. Ktoś kto twierdził, że zna niemiecki był nawet w bibliotece i nawet mi skopiował tylko nie to jak się okazało.    Można też kupić książkę, ale za parę set euro, nie pamiętam dokładnie.

Nadal mam na nie ochotę.

Teraz znalazłem, że to nie Ty mi podałeś. 

https://wedlinydomowe.pl/forum/topic/6126-lista-produktów-tradycyjnych/?p=333241

[Gregtom]

Pawelku.. Ta knizke z wpisem receptury, znalazl chyba kol. Mikami.. Tez probowalem ja sciagnac ale niestety nie udalo sie..

A tak jak piszesz, za orginala cza wydac kilka setek..

Ale mam kilka wskazowek a nawet masarskich receptur od burmistrza ktory zatwierdzii ten produkt do tradycyjnych regionalnych.. 

Musze sie go tylo dopytac czy moge ujawnic..

Edytowane 22 Czerwca 2015 przez Gregtom

[paweljack]

A tak jak piszesz, za orginala cza wydac kilka setek..

150 EUR

[Pacan Wojciech]

Przeglądałem w interecie , jest zdjecie produktu regionalnego , na pierwszy rzut oka wygladaja jak trochę grubsze wienerki .

[Gregtom]

 

A tak jak piszesz, za orginala cza wydac kilka setek..

150 EUR

 

No tak cos kolo tego..

[paweljack]

Przeglądałem w interecie , jest zdjecie produktu regionalnego , na pierwszy rzut oka wygladaja jak trochę grubsze wienerki .

Bardziej parówki z szesnastki z cielęciną.

[Gregtom]

Przeglądałem w interecie , jest zdjecie produktu regionalnego , na pierwszy rzut oka wygladaja jak trochę grubsze wienerki .

Wlasnie w "powiadaniach" kielbaski rawickie byly tak jakby zagrozeniem dla "wienerek"

[Pacan Wojciech]

Znakiem tego mialy w swoim skladzie cielecine  , zaraz poszukam w swoich ksiazkach podobnego przepisu , moze jestessmy na tropie ?  

[Gregtom]

moze jestessmy na tropie ?  

 

Dawaj.. Mam co prawda juz recepture, ale narazie nie wklejam bo moze jakis zaklad sie obrazi.. 

Edytowane 22 Czerwca 2015 przez Gregtom

[Pacan Wojciech]

Poczekaj szukam .

Gregtom, znalazłem przepis ktory chyba by odpowiaddał wygladowi wyrobu ze zdjecia : sa to parówki wieprzowo-cielece 

1.Wieprzowina klasy I-( szynka )-3kg , wiep.kl.II z golonki -1kgh cielecina klasy II -0,5 kg saletra 0,005kg , sól kuchenna -0,1kg, pieprz biały ,0,005 kg , gałka muszkatałowa -0,002kg , jelita cienkie baranie  , 

Jesli rezeptura jest podbna to napsize potem technologie .

[Gregtom]

Spoczko... Dodam tyko ze T.Pawlowski byl burmistrzem Rawicza w ostatniej kadencji, i w iiscie napisal mi ze jest tez "nieszczesliwy" gdy idustria wykorzysuje tradycje, aby nabijac kase a konsumentom sprzedawac byle co..

[Wirus]

Na stronie 24 - ogólny skład :.

 

 http://www.umww.pl/attachments/article/24734/katalog%20Produkty%20Regionalne%201.pdf

 

Ponadto kiełbaski rawickie są wpisane na listę produktów tradycyjnych Min. Rolnictwa i Rozw. Wsi  więc myślę, że i recepturę gdzieś muszą mieć opisaną

 

http://www.minrol.gov.pl/index.php/pol/Jakosc-zywnosci/Produkty-regionalne-i-tradycyjne/Lista-produktow-tradycyjnych/woj.-wielkopolskie/Kielbaski-rawickie

Edytowane 23 Czerwca 2015 przez Wirus

[KarKan]

Nie wiem jak smakowały te z dawien dawna. Ale te co teraz produkuje chyba Dworecki smakują toczka w toczke jak parówki z cielęciną. Po sparzeniu przy próbie złamania na pół jest charakterystyczne chrupnięcie/pęknięcie. Nie wiem z czego to wynika. Wydaje się że osłonka jest dość gruba.

[paweljack]

Ponadto kiełbaski rawickie są wpisane na listę produktów tradycyjnych Min. Rolnictwa i Rozw. Wsi  więc myślę, że i recepturę gdzieś muszą mieć opisaną

 

http://www.minrol.gov.pl/index.php/pol/Jakosc-zywnosci/Produkty-regionalne-i-tradycyjne/Lista-produktow-tradycyjnych/woj.-wielkopolskie/Kielbaski-rawickie

To wiemy, nawet jeśli gdzieś podany jest skład, to nie znaczy, że jest tradycyjny podobnie jak z kiełbasą lisiecką, też jest teraz z szynki a nie z polędwic. 

[Gregtom]

Drodzy koledzy juz slicznie dziekuje za zainteresowanie i pomoc. Oczywiscie licze na dalsza.. 

Dalszy rabek "tajemnicy" kielbasek rawickich, uchyla list od bylego burmistrza Rawicza..

 

"Drogi Kolego,

przesyłam recepturę na Rawickie Kiełbaski. Rzecz w tym, że jest to receptura dla masarni produkujących wyroby wędliniarskie na masową skalę. Mam nadzieję, że Ty z tym sobie poradzisz i “przetransponujesz” recepturę do zastosowań w skali mikro, domowych.

Na temat wyrobów mięsnych słuchałem z zainteresowaniem “mądrych głów” od wyrobów mięsnych z całego kraju podczas wielokrotnych konferencji w Rawiczu. Dla takiego laika, jak ja, różnica między sztampowymi wyrobami (kiełbaskami) wliczając to słynne Berlinki, a wyrobami w oparciu o recepturę rawicką, polega na tym, że w Kiełbaskach Rawickich zawartość “czystego mięsa wieprzowego” nie może być mniejsza niż 14%. Nie liczy się do tego cielęciny (wołowiny) lub innych dodatków mięsa wiążącego. W tych pozostałych wyrobach nawet znanych marek ten procent średnio wynosi 2 (słownie dwa procent), reszta to tzw. ścinki kostne, resztki głowizny, mączka rybna i inne tego typu wypełniacze. Wieprzowina jest najbardziej narażona na szybką utratę świeżości, więc firmy starają się, aby było jej jak najmniej. Pewnie, gdyby się dało, to do kiszek wtłaczaliby sam zapach wieprzowiny plus wypełniacze.

Cechą – mechaniczną Kiełbasek Rawickich jest ich duża zwartość, co objawia się charakterystycznym strzelaniem podczas łamania gorących parówek.

Pozdrawiam

Tadeusz P."

[KarKan]

 

Cechą – mechaniczną Kiełbasek Rawickich jest ich duża zwartość, co objawia się charakterystycznym strzelaniem podczas łamania gorących parówek.

 

 

O tym właśnie pisałem wyżej

[Gregtom]

 

 

O tym właśnie pisałem wyżej

 

Pisales tez ze to "pykanie" to przez gruba oslonke, a do tych kielbasek powinny byc delikatne jelita baranie..

Zreszta cholera wie jakie oni tam uzywaja oslonki do wyrobu..

Wieczorem wkleje recepture i podyskutujemy jak "skleic" zloty srodek..

[Maxell]

Na prośbę Gregtom'a poskładałem recepturę "do kupy" i Państwu przedstawiam:

 

 

Kiełbaski Rawickie

 

Zdjęcie: www.dworecki.pl

I.       MIĘSO

Są kiełbaski należące do grupy kiełbas nietrwałych drobno rozdrobnionych. Podstawowym surowcem do produkcji jest:

1. podgardle (20%) – jest to mięso tłuste gdzie nie określa się tłuszczu zewnętrznego, przetłuszczenie międzymięśniowe jest dopuszczalne.  Jest to mięso marmurkowate bez tkanki łącznej, przekrwienia i gruczoły są niedopuszczalne . Barwa takiego mięsa peklowanego od biało-różowej do ciemnoczerwonej a barwa tłuszczu – biała, dopuszczalny odcień różowy lub kremowy.
2. Wieprzowina kl. III (35%) – jest to mięso z dużą zawartością tkanki łącznej, nie tłuste, tłuszcz zewnętrzny, przekrwienia, gruczoły i przetłuszczenie międzymięśniowe niedopuszczalne. Ścięgnistość bez ograniczeń a marmurkowatość niedopuszczalna. Barwa mięsa peklowanego od biało-różowej do ciemnoczerwonej a barwa tłuszczu biała – dopuszczalny odcień różowy lub kremowy.
3. Cielęcina (35%), zamiennikiem może być wołowina kl. II, o następujących parametrach: mięso ścięgniste i nie ścięgniste z bydła młodego, tłuszcz zewnętrzny i międzymięśniowy niedopuszczalny, dopuszczalne minimalne przetłuszczenia śródtkankowe tkanki mięsnej, bez grubszych ścięgien. Przekrwienia i węzły chłonne niedopuszczalne. Barwa mięsa peklowanego czerwona do ciemnoczerwonej, powierzchniowa warstwa utleniona.
4. Tłuszcz drobny twardy (10%)

II         SPOSÓB WYKONANIA

Proces produkcyjny tego asortymentu, którego przebieg powinien być jak najszybszy składa się z wymienionych poniżej faz:

1. Peklowanie – mięso drobne i tłuszcz peklowane są na sucho, oddzielnie w poszczególnych klasach jakościowych, mieszanką składającą się z 2 kg soli i 0,1 kg saletry na 100 kg mięsa. Peklowanie prowadzi się przez 48 godzin w temp 4-6 stopni C.
2. Rozdrabnianie – po peklowaniu wszystkie surowce mięsne i tłuszcz rozdrabnia się na wilku przez szarpak, a następnie przez siatkę o oczkach średnicy 2 mm.
3. Kutrowanie – rozdrobnione na wilku surowce przygotowuje się w ten sposób, że najpierw kutruje się cielęcinę (wołowinę) i wieprzowinę kl. III z dodatkiem lodu lub wody do czasu, aż surowce wchłoną ją dokładnie, następnie dodaje się przyprawy (gorczyca gałka lub kwiat muszkatołowy, pieprz biały lub czarny, słodka i ostra papryka) podgardle oraz tłuszcz i  kutruje się do ujednolicenia masy.
4. Napełnianie i wiązanie jelit – wykurowaną masą napełnia się ściśle jelita wieprzowe o kalibrze 20-24 mm lub jelita baranie o najwyższym kalibrze i formuje się odcinki o długości 12 cm. Końce spina się krótką i cienką szpilką drewnianą, niedopuszczalne powietrze w batonach.
5. Osadzanie – kiełbasy zawieszone na kijach osadza się przez 20 do 30 minut.
6. Wędzenie – po osadzeniu wędzi się kiełbasy dymem gorącym do uzyskania ciemno słomkowego koloru.
7. Parzenie – uwędzone kiełbasy parzy się w kotłach lub parzelnikach do uzyskania wewnątrz  temperatury 68 stopni.
8. Studzenie – po parzeniu kiełbasy studzi się pod prysznicem zimnej wody przez ok. 5 minut i umieszcza w pomieszczeniu chłodzonym w celu ostudzenie do temperatury nie wyższej niż 8 stopni.
9. Magazynowanie – powinno odbywać się w magazynach chłodzonych, najlepiej w temperaturze do 4 stopni i wilgotności względnej powietrza ok. 85%.
10. Wydajność gotowego produktu w stosunku do peklowanego surowca wynosi średnio 112% z tolerancją dopuszczalnych wahań w granicach 110-115%.

III.      WYMAGANIA 

       Wygląd, kształt i wielkość

Jednolite batony, widok w przekroju typowy dla wyrobów z mięsa peklowanego drobnorozdrobnionego.

Kształt  (zewnętrzny i na przekroju) Naturalny nadany przez jelito.

Wielkość Odcinki o dł. 15 cm. Jelito baranie o najwyższym kalibrze.

 

Uwaga!

Powyższa receptura nie zawiera rodzajów i ilości przypraw oraz dodatków, gdyż pozostawia to w gestii wykonawcy. Dzięki temu producent ma możliwość nadania indywidualnych cech smakowych produktowi.

 

Przykładowy zestaw przypraw nadesłany przez Kolegę Roger'a:

(zestaw na 10 kg surowca)

 

- pieprz 20 g
- papryka 10 g
- majeranek 10 g
- gałka lub gorczyca 6 g
- czosnek 6 g
- kolendra 5 g
- imbir 2 g
- kardamon 2 g

Edytowane 25 Czerwca 2015 przez Maxell

[Gregtom]

Maxellu drogi. 

Niewiem jak dziekowac, poprostu super kawal i dobrej roboty..    

Z receptury wynika wiec, ze w "rawickich" nie byly stosowane miesa kl. I.

Pozostaje wiec sprawa przypraw.

Przyjmujac na 10 kg. farszu, jakie orientacyjne wagi przypraw byscie kochani zastosowali.?

W przyszlym tygodniu wystatruje z produkcja bo u mnie klopotliwe jest nabycie podgardla... (na zamowienie tylko) 

Jeszcze raz dziekuje.. 

[roger]

Ilościówka orientacyjna :

pieprz 20g

papryka 10g

majeranek 10g

galka lub gorczyca 6g

czosnek 6g

kolendra 5g

imbir 2g

kardamon 2g

Edytowane 25 Czerwca 2015 przez roger

[yogi]

W przyszlym tygodniu wystatruje z produkcja bo u mnie klopotliwe jest nabycie podgardla... (na zamowienie tylko)

 Zadzwon do rzezni w Unna, tam mozesz zamowic co chcesz, zreszta juz Ci kiedys o tym pisalem,. Ceny sa OK. przygotuja Ci kazdy towar jaki potrzebujesz, przyjezdzasz tylko odebrac. Niedaleko rzezni jest tez Turek (rozbior wolowiny, cieleciny i baraniny) u ktorego dostaniesz po dobrej cenie wolowine, baranine czy cielecine. Ja zamawiam zawsze telefonicznie dzien predzej u Turka i w rzezni co potrzebuje i za jednym razem odbieram caly towar.

Edytowane 25 Czerwca 2015 przez yogi

[Pacan Wojciech]

Panowie czemu brakuje mi postów z dnia dizsiewjszgo mam powiadomienia , a nie wyswietlaja sie w tym temacie ????

[Maxell]

Proszę Pana, po prostu trochę tutaj posprzątałem.

[Pacan Wojciech]

Sprzatanie dobra rzecz , ale trzeba czasem  "ścierą przyłożyć ",a efekt odlotu ze sciery wyeksponować  , cóz widzę ze temat się lekko załamał , trudno .Pozdrawiam