ryszpak

210

ryszpak - 4 sztuki

Spoczywaj w pokoju... (*) (*) (*)

Wieczny odpoczynek racz Mu dać, Panie... Żegnaj, Przyjacielu... Brak mi słów... [*] [*] [*]

Bazylu drogi, Wszystkiego Najlepszego, Zdrowia, Szczęścia i Spokoju. Wielu pełnych wędzarni i stopy wody pod kilem I do zobaczenia gdzieś na zlocie. Oby w Gąsiorowie

Daawno temu, jeszcze na studiach zacząłem wpisywać przepisy do Tabel w MS Access. Taka najprostsza tabelka. Spełnia swoje zadanie, chociaż coraz rzadziej z tego korzystam.

Wyczuwalna. Choć nie tak jak na ciepło przy robieniu kremu

Smaczne ciasto, nie za słodkie, lekko kwaskowe - dałem domowe, mało słodkie powidła. Przepis od znajomej z Jednorożca CIASTO IWONY Z MASĄ CHAŁWOWĄ blacha 29 x 24 cm (około) KREM: 600ml mleka 2 opakowania budyniu śmietankowego (bez cukru) - 1 opak. na pół litra mleka (nie te duże wersje) 300g chałwy (waniliowa w moim przypadku) POLEWA: 80ml śmietanki 30% 80g gorzkiej czekolady herbatniki (petitki), powidła śliwkowe, ew. krokant Z mleka i proszku budyniowego zrobić budyń, do gorącego dodać pokruszoną chałwę. Wymieszać do rozpuszczenia. Na dnie formy ułożyć herbatniki, posmarować powidłami (cienko). Krem chałwowy podzielić na 3 części. Jedną wyłożyć na herbatniki z powidłami. Przełożyć herbatnikami, następnie znowu porcja powideł i kremu. Jeszcze raz herbatniki, powidła i krem. Na wierzch herbatniki. Na nie polewę ze śmietany i rozpuszczonej w niej na ciepło czekolady. Można posypać krokantem. Ja nie przepadam. Do kawki porannej jak znalazł.p p.s. aha, część herbatników była kakaowa.

Mam i ja. Co miało wisieć u mnie to już wisi. Reszta poszła w świat propagandę czynić . Dziękuję wszystkim za tytaniczną pracę. No i chęci przede wszystkim. Pozdrowienia.

(*)

Wyrazy współczucia... [*] [*] [*]

Znajoma robi z tego przepisu i sobie chwali https://mojewypiekiidomowegotowanie.pl/2019/09/19/salatka-do-sloikow-z-marchewki-papryki-i-cebuli/ ale ja nigdy nie próbowałem.

Dziękuję Wam wszystkim serdecznie za życzenia.

Piękna rocznica! Gratulacje :clap: . Ja nawet połowy tego jeszcze nie osiągnąłem.

:clap:

Potwierdzam, robiłem wiele razy

Brak mi słów.... Wyrazy współczucia... Requiescat in pace...

Sławek zrobiłem w tym roku, tydzień temu. Znaczy zrobiłem i w zeszłym, ale w tym z kwasem mlekowym. Zeszłoroczne były pycha. Tegorocznych jeszcze nie testowałem. p.s. na pierwszej fotce te słoiki pod spodem to właśnie Kartuskie .

Wielka szkoda... Wyrazy współczucia...

Ogórki kanapkowe (Przepis może być kogoś z forum, z góry przepraszam, nie pamiętam skąd go wziąłem, choć staram się takie rzeczy zapisywać. W każdym razie robię je od 2017 roku, więc to już kilka lat.) 3 kg ogórków pieprz ziarnisty ziele angielskie gorczyca biała ZALEWA: 2 szkl wody, 2 szkl octu, 2 szkl cukru, łyżka soli, łyżka curry, łyżka kurkumy. Ogórki obrać ze skórki i pokroić wzdłuż na plastry (dość grube, u mnie ok 4-5 mm). Na dno każdego słoika wsypać kilka ziaren pieprzu, po 3 ziarna ziela angielskiego i po pół łyżeczki gorczycy. Upchać dość ciasno (pionowo oczywiście) plastry ogórków. Składniki zalewy zagotować, gorącą zalać ogórki w słoikach. Zakręcić. Pasteryzować 10-12 minut w piekarniku w 115 C. Z tych proporcji wyszło 5 słoików 0,68l.

Ogórki w musztardzie Eweliny Przepis od znajomej z poprzedniej fabryki, robię od prawie dwudziestu lat, jeszcze się nie zdarzyło, żeby nie wyszły. ZALEWA (na około 10 słoików 0,6l - takich po posiłkach "regeneracyjnych") 1 litr wody 1 szkl octu 10% 1,5 szkl cukru 3 płaskie łyżeczki soli 6 łyżek musztardy (zawsze dawałem chrzanową firmy na K, ale od kilku lat się skiepściła, w tym roku dałem rosyjską firmy na P ) Dodatkowo do każdego słoika dorzucam kilka ziaren pieprzu czarnego lub kolorowego lub tego i tego. Ogórki obrać, umyć, przekroić wzdłuż na ćwiartki, ułożyć pionowo w słoikach. Z podanych składników przygotować zalewę, zagotować. Rozbełtać w celu wymieszania musztardy - ile się da. Zalać ogórki, zakręcić słoiki i pasteryzować 15 minut. Ja to robię w piekarniku. p.s. te słoiki na dole to ogórki po kartusku, przepis od Tusiaczka (na forum).

Krzysztof Mroczkowski, Leszek Kawa - "Wojna widziana z kuchni... i kuchnia na wojnie" Książka niewątpliwie bardzo ciekawa. Pierwszy rozdział to przybliżenie historii rozwoju garkuchni wojskowych, od wieku osiemnastego do lat powojennych. W kolejnych rozdziałach autorzy opisują systemy karmienia żołnierzy a to w polu, a to w garnizonach. Są rozdziały o tym, jak radzono sobie przy problemach z żywnością (Stalingrad itp), jest rozdział o Świętach w okopach... Są opisy racji żywnościowych, od XIX wieku po czasy obecne. Dużo wspomnień, publikowanych wcześniej jak i i niepublikowanych. Jest rozdział o żywieniu w obozach jenieckich i koncentracyjnych, jest o przypadkach kanibalizmu. Jest o żywieniu na okrętach w miarę rozwoju flot (ze szczególnym uwzględnieniem U-bootów). Jest i o roli alkoholu - od grogu po okupacyjny bimber. Ogólnie jest bardzo dobrze, ale mam też sporo zastrzeżeń. Książka to straszny "miszung", na jednej stronie autorzy przeskakują od wojny na Kubie pod koniec XIX wieku, przez Wielką Wojnę, Wietnam, po znowu czasy wojny secesyjnej. I tak w prawie każdym rozdziale. Żeby jeszcze było to jakoś oddzielone, choćby akapitami. Niestety, nie zawsze. Kolejne "ale". Wydawnictwo "Gaj" specjalizuje się w książkach o zdrowiu, kuchni itp. To ich chyba pierwsza książka o tematyce wojskowej. Korekta potraktowała ją po macoszemu. Jest dużo literówek. słynne niemieckie suchary raz są Zwiebackiem, a raz Zweibackiem. Błędy w nazwiskach zdarzają się bardzo często. Niekiedy na końcu zdania brakuje kropek. Niemniej książkę bardzo gorąco polecam, jeżeli kogoś nie zrazi informacyjny "groch z kapustą" i literówki. Dla mnie mimo wszystko bardzo dobra. Dużo informacji. Książka o wiele lepsza od np. "Okupacji od kuchni".

250

DZIADKU, dużo ZDROWIA!!!!