Rozpoznawanie narządów poszczególnych gatunków zwierząt

[Maxell]

ROZPOZNAWANIE NARZĄDÓW POSZCZEGÓLNYCH GATUNKÓW ZWIERZĄT

 

Przy zakupie artykułów żywnościowych nie trudno jest rozróżnić narządy wewnętrzne zwierząt rzeźnych na podstawie pewnych cech. Na specjalną uwagę zasługują następujące narządy:

Język. Język konia jest zakończony łopatkowatym rozszerzeniem. Na powierzchni języka rozróżniamy następujące rodzaje brodawek: 1) brodawki grzybowate (papillae fungiformes), ułożone na brzegach języka oraz rozsypane nieregularnie na powierzchni przedniej części trzonu; 2) dwie brodawki okolone (papillae vallatae), leżące u podstawy języka — bocznie od linii środkowej; 3) dwie brodawki liściaste (papillae foliatae), leżące tylnie i bocznie od brodawek okolonych.

Język bydła pokryty jest licznymi brodawkami nitkowatymi (papillae filiformes), a oprócz tego posiada: 1) dość liczne rozrzucone na powierzchni trzonu brodawki grzybowate (papillae jungijormes) oraz 2) brodawki okolone (papillae vallatae) w ilości 8—17 ułożonych nieregularnie, usytuowanych bocznie od linii środkowej języka, na przejściu trzonu języka w jego podstawę. Brodawek liściastych brak. Język bydła jest ostro zakończony i posiada dobrze rozwiniętą wyniosłość językową, u podnóża której znajduje się dołek. W okolicy dołka dość często powstają ropnie, wywołane skaleczeniem lub uwięźnięciem zdrewniałych części paszy.

Język owcy i kozy jest podobny do języka bydła. Brodawki nitkowate i grzybowate występują w obu rodzajach zwierząt także na powierzchni dolnej wierzchołka języka. Brodawek okolonych język owcy posiada na każdym brzegu 16—24, a język kozy 10—12. Brodawek liściastych brak.

Język świni jest długi, płaski, wąski i ostro zakończony. Na bokach języka są zgrupowane brodawki grzybowate, a w miejscu przejścia trzonu w podstawę języka znajdują się dwie brodawki okolone, leżące bocznie od linii środkowej języka i dwie brodawki liściaste, leżące bocznie w stosunku do brodawek okolonych.

Płuca. Płuca wszystkich zwierząt rzeźnych, z wyjątkiem płuc koni, przedzielone są głębokimi wcięciami na płaty szczytowe, sercowe i przeponowe. Płuca konia przedzielone są nieznacznym tylko wcięciem (incisura cardiaca) na płaty szczytowe i główne: brak jest oskrzela nadtętniczego (bronchus eparterialis). U bydła podział na płaty jest bardzo wyraźny — często płat szczytowy jest jeszcze dodatkowo przedzielony.

Przekrój tchawicy konia ma kształt owalny, bydła i małych przeżuwaczy — spłaszczony bocznie, świń zaś okrągły.

W płucach małych przeżuwaczy podział na płaty jest mniej wyraźny niż u bydła.

Wątroba. W zasadzie barwa wątroby jest czerwonobrunatna, a u zwierząt otłuszczonych i ciężarnych żółtobrunatna. U zwierząt głodzonych zabarwienie wątroby staje się ciemniejsze, a ciężar jej może ulec znacznemu zmniejszeniu (do 3/4 pierwotnego ciężaru).

Wątroba konia jest wyraźnie trzypłatowa, ma głębokie wcięcie przełykowe. Wobec braku woreczka żółciowego przewód wątroby prze chodzi wprost w przewód żółciowy. Przeciętny ciężar wątroby konia wynosi około 5 kg; ciężar ten zmniejsza się z biegiem lat.

Wątroba bydła jest niewyraźnie rozdzielona na trzy płaty za-sadnicze: lewy, środkowy i prawy. Płat środkowy rozdzielony jest przez porta hepatis na brzusznie leżący płat czworoboczny (lobus ąuadratus), na leżący grzbietowo płat tylny (lobus caudatus), posiadający wyrostek brodawkowy (proc. papillaris), oraz wystający ponad płat prawy wyrostek tylny (proc. caudatus). Woreczek żółciowy wystaje poza krawędź brzuszną wątroby. Ciężar wynosi 5—6 kg.

Wątroba owiec i kóz jest dwupłatowa, płat górny jest trójkątny i ostro zakończony, woreczek żółciowy ma kształt gruszki i znacznie przerasta brzeg wątroby, ciężar waha się w granicach 700—800 g.

Wątroba świń ma silnie rozwiniętą tkankę łączną międzyzrazikową i jest wyraźnie czteropłatowa. Woreczek żółciowy nie osiąga całkowicie brzegu wątroby, leży w głębi prawej części środkowego płatu: ciężar wątroby wynosi od 1 do 2,5 kg.

Nerki. Nerki bydła są przedzielone licznymi bruzdami, składają się z 16—26 zrośniętych ze sobą płatów, do których dochodzą brodawki nerkowe. Prawa nerka jest płaska i ma kształt fasoli, natomiast lewa w części przedniej jest skręcona o 95—105° wzdłuż osi podłużnej i zakrywa wnękę nerkową; ciężar nerki wynosi 400—750 g.

Nerki konia mają głęboką wnękę, mniej lub więcej wyraźnie trójkątny kształt, a miedniczka nerkowa ma 2 przewody nerkowe, ciężar lewej nerki (fasolowatej) waha się od 425 do 780 g, prawej (sercowatej) — od 430 do 840 g.

Nerka świni ma kształt fasoli, jest gładka, spłaszczona, zawiera 6—12 brodawek nerkowych.

Nerki owiec i kóz są gładkie, zwięzłe, kształtu regularnej fasoli, o wyraźnej i niezbyt głębokiej wnęce (u owiec głębszej niż u kóz). Ciężar nerek młodych zwierząt jest większy niż u starszych.

Śledziona. Kształt śledziony zwierząt rzeźnych jest bardzo różny.

Śledziona konia ma kształt lekko zakrzywionej kosy, o barwie niebieskoczerwonej do czerwonobrunatnej, na przednim brzegu powierzchni wewnętrznej znajduje się rynienka śledziony, w której znajdują się naczynia krwionośne, nerwy i węzły chłonne; ciężar śledziony wynosi 0,5 do 1,5 kg.

Śledziona bydła jest podługowata, płaska i równomiernie szeroka, u wołów czerwonobrunatna, u krów szaroniebieska; ma ona miękką konsystencję i ostre brzegi, ciężar wynosi od 0,7—1,1 kg.

Śledziona małych przeżuwaczy jest krótsza, kształtu trójkątnoowalnego, konsystencji mało elastycznej; ciężar wynosi 160 g.

Śledziona świni jest wydłużona, w kształcie języka, jej przekrój poprzeczny jest trójkątny, barwa jasnoczerwona, konsystencja elastyczna, a spoistość wiotka; ciężar wynosi 150-300 g.

[Gość Anonymous]

Maxell - piątka z anatomii czynnościowej! :lol: :grin:

[Maxell]

Maggie, to taka zbieranina, którą trochę tylko ogarnąłem, więc nie przesadzajmy. :wink:

[oggy]

Ale nawet nazewnictwo lacinskie sie zgadza - jestem w szacunku wobec Ciebie

[pis67]

Rozpoznałem ostatnio śledzionę bydlęcą, do czego można ją wykorzystać?

[DZIADEK]

Zajrzyj do 16-tki- i wszystko będzie jasne