Pomoc studentowi :)

[Maxell]

Na forum jest kilka tematów poświęconych pomocy dla jej Koleżanek i Kolegów z roku. Po prostu poszukaj. O ile pamiętam, ten temat także jest opisany. Może być np. komora MAURER lub inne.

Skorzystaj z wyszukiwarki.

[DarkB]

No właśnie szukam po slowach klucach i cos znaleźć nie moge pomógł byś mi?

Bym był wdzięczny.

[Maxell]

W dziale LUDZIE przeglądnij wszystkie tematy zaczynające sie od słowa Pomoc, pomocy itp. Tam na pewno znajdziesz.

Z tego materiału, który tu wrzuciliśmy ostatnio, po dodaniu naukowego "bełkotu" już teraz mozna napisać wcale niezła książeczkę.

[DarkB]

No cos juz mam, nawet ktoś mial juz ostatnio taki temat, ale czytam i nie za bardzo sie na tym znam i nie wiem ktore to sa komory bo nie sa podpisane typowo że pracuja w układzie zamkniętym nie wiem na co paotrzec bo materiału narpawde jest sporo.

[Maxell]

Powinno być wszystko co jej niezbędne nawet ze schematami takich wędzarni.

Najlepiej wydrukuj wszystko i jej daj razem z buziakiem od nas. :tongue:

[Kristoff125]

do maxell : mam pytanie co do tego rysunku cp Pan rysowal chodzi mi o uklad zamkniety tam pod 8 jest wentylator i on jest zle mam pytanie gdzie on dokladnie ma byc narysowany bo gdzies na gorze ale gdzie nie wiem gdzie go umiescic. stosowne zmiany wprowadzilem ale mam problem z tym wentylatorem ..

[Maxell]

Ja też miałem ten problem, ale gdybys przeczytał natępne posty pod rysunkiem, o czym Ci pisałem, to byś sie dowiedział. :grin:

Wentylator zamocowany jest wewnatrz komory między podwieszanym sufitem z otworami wylotowymi przewodów tłoczących i wyciągowych, a górną obudową komory. jest niewidoczny.

[Kristoff125]

no wlasnie przeczytalem tamte posty bo wprowadzilem dodatkowo klapke( znaczy oznaczylem nr) spirale i koszyk ze zrebkami :grin: wiec czytalem :wink: jest niewidoczny ale powinien byc jakos wprowadzony na rys i nie wime jak dokaldnie, gdzies pomiedzy rura odchodzaca od zbiornika do otworu czy gdzie dokladnie??? moze mi pan to stosowniej jakos naszkicowac ??

[Maxell]

Nie znam tej wedzarni, ale pomyslmy logicznie.

Nie może na pewno byc umieszczony w przewodzie lewym, którym powietrze przechodzi przez popielnik, bo byłby niezły bajzel i z popiołem i ze zrebkami, które cofało by do zbiornika. Umieść go na przewodzie prawym (ukośny) zasysającym dym i wytwarzającym w komorze nadciśnienie, które będzie wpychało zuzyty dum do przewodu kierującego go do komory dymogeneratora (przewód lewy).

Dla jasności podam ci za chwile namiar na Ligawę, któremu napiszesz maila, w którym, powołując sie na mnie zapytasz go o ten aspekt. Bardzo chętnie Ci pomoże, gdyż pracował na tym urządzeniu i to on jest autorem zdjęć.

[Kristoff125]

no dziekuje czekam na namiar, bo nie wiem jak ten wentylator powinien wygladac... i pytanie przewod skosny tak jak na rys nazywa sie doprowadzajacym a ten lewy odprowadzajacym ?? a nie powinno byc odwrotnie??

[Maxell]

:grin: Zaczynamy studiować. Może byc i odwrotnie, tylko z sensem. Po prostu nalezy dopisać np. przewód doprowadzający np. zuzyty dym w mieszninie z powietrzem do dymogeneratora, celem wzbogacenia i przewód odprowadzający z generatora do komory dym wzbogacony, lub odwrotnie. :wink: przewód odprowadzający z komory..... i przewód doprowadzający do komory...... Pewnie ta druga wersja będzie bardzie "naukowa" i dla Ciebie odpowiedniejsza. :wink

Adres posłałem na PW

[Kristoff125]

do maxell: wyslalem wczoraj maila do ligawy i do tej pory mi nie odpisal :mellow: a prace musze niedlugo oddac no i niestety nie wiem dokladnie jak i gdzie umiescic ten wentylator w tejze wedzarni :grin: brakuje mi jeszcze tego konkretnego wzoru, wykazujacego przeplyw dymu i powietrza w przewodach doprowadzajacych--> odzwierciedlajacy ilosc dymu jaka mamy dostarczyc do ilosci dymu zawartego w komorze, cos takiego chyba mialo byc :grin: prosze o pomoc w tejze sprawie, bo niestety nasza uboga biblioteka nie posiada takich informacji a w necie tez nic nie moge znalezc na ten temat, z gory dzieki

[Maxell]

Odpowiadam.

1. Kiedy Ty pisałeś, Ligawa smacznie spał. :wink: - mieszka w Kanadzie. Na pewno Ci odpowie, jeśli już tego nie zrobił.

2. Nie możesz pisać "coś takiego chyba miało być..." :wink: , gdyż to są bardzo wąskie zagadnienia.

Musimy zacząć od tego, w jakim celu ten dym do komory kierujemy i ile ma go być. Proste: kierujemy po to, by uwędzić produkt, a ma go być tyle, by ten produkt został prawidłowo (zgodnie z wymogami) uwędzony; ni mniej, ni więcej. W przeciwnym razie, powstawałyby straty materialne dla zakładu związane ze wzrostem zuzycia energii, maszyn, itp.

Dlatego myślę, iż Ty masz za zadanie obliczyć ile dymu potrzeba do uwędzenia produktu, czyli opisać mechanizm sorpcji, dyfuzji, konwekcji itp. na ten temat mam troche materiałów, ale musisz to potwierdzić. Mówi Ci coś - ruchy Browna, teoria Woskresieńskiego, równanie Fuksa???

Czekam i pozdrawiam

[Kristoff125]

Moj profesor wyjechal do Francji na tydzien :tongue: i nawet nie moge sie z nim teraz skontaktowac, ale z tego co mi mowil to mam wyznaczyc wzor okreslajacy jaka ilosc dymu trzeba doprowadzic do wedzarni aby prawidlowo i jak najoszczedniej funkcjonowala w tymze cyklu zamknietym... :grin: czyli w sumie dobrze pan proponuje z tymi mechanizmami--> to prosze w takim razie o udostepnienie mi tych materialow, dzieks za pomoc :grin:

[Kristoff125]

witam i przepraszam ze zawracam glowe ale prosilbym o te dane co pan mi chcial zaoferowac "na ten temat mam troche materiałów, ale musisz to potwierdzić. Mówi Ci coś - ruchy Browna, teoria Woskresieńskiego, równanie Fuksa???" z gory wielkie dziekuje pozdrawiam :grin:

[Maxell]

Działanie i rola dymu w wędzeniu

Nasycanie produktu składnikami dymu wędzarniczego

Mechanizm sorpcji

Osadzanie się składników dymu na powierzchni wędzonych produktów odbywa się pod działaniem sił odśrodkowych, ruchów Browna, efektów elektrokinetycznych i absorpcji i powierzchniowej warstewce wilgoci. W początkowej fazie wędzenia dużą rolę spełnia skraplanie się par składników dymu, tym większe, im większa jest różnica temperatury produktu i dymu. Duża zawartość pary wodnej w dymie przyspiesza ten proces. Osadzanie się elektrycznie obojętnych cząstek dymu o wielkości molekularnej można, wg Woskresieńskiego [46], opisać równaniem Fuksa

 

 

Dyfuzja i konwekcja, jakie zachodzą w pobliżu powierzchni produktu, wpływają również na sorpcję większych cząstek, rozproszonych w aerozolu. Osadzanie się tych składników o średnicy od 5 x 10 do minus piątej do 8 x 10 do minus trzeciej mm można ogólnie opisać równaniem

 

 

Jak wynika ze wzoru, ilościowy przebieg osiadania składników dymu na wędzonym produkcie zależy zarówno od parametrów charakteryzujących cząstki m, r jak i fazę rozpraszającą rj, l, A. Na te ostatnie w dużym stopniu wpływają warunki przepływu dymu w wędzarni oraz temperatura.

Koloidalne cząstki obdarzone spontanicznym ładunkiem elektrycznym osadzają się również pod wpływem oddziaływania mikroelektrycznych pól występujących na powierzchni produktu. Oddziaływanie to jest tym silniejsze, im większy jest ładunek cząstki i mniejsza jej odległość od powierzchni mięsa. Również w tym przypadku duże znaczenie mają parametry związane z przepływem i warunkami termicznymi w wędzarni.

Wpływ warunków procesu

Szybkość osadzania się różnych grup składników wędzących, występujących w formie gazowej i rozproszonej, zależy zarówno od właściwości wędzonego produktu, jak i stężenia danej frakcji oraz od temperatury i warunków przepływu w wędzarni.

Wpływ wilgotności powierzchni. Na suchych powierzchniach osadza się mniej substancji wędzących niż na wilgotnej powierzchni mięsa, przy czym są to głównie składniki fazy rozproszonej, osiadające pod działaniem sił grawitacyjnych. Natomiast na wilgotnych powierzchniach, w warunkach konwencjonalnego wędzenia, zbierają się przede wszystkim związki zawarte w rozpraszającej fazie dymu. Mechanizm ich akumulacji polega na absorpcji w powierzchniowej warstewce wodnej. Wiadomo bowiem, że większość składników wędzących cechuje dobra roz¬puszczalność w wodzie. W doświadczeniach wykonanych w Torry Research Station i w Politechnice Gdańskiej wykazano, że rybę można uwędzić, stosując wyłącznie rozproszoną fazę dymu wędzarniczego. W tych doświadczeniach oddzielono składniki rozproszone w aerozolu za pomocą filtrów elektrostatycznych. Podobne rezultaty uzyskał Chvan z współpracownikami [2], który zatrzymywał składniki fazy rozproszonej na filtrze tkaninowym. Z doświadczeń tych wynika, że pomimo iż główna masa składników dymu, do 95%, występuje w fazie rozproszonej, udział tych cząstek w konwencjonalnym wędzeniu nie jest bardzo istotny.

Wpływ stężenia dymu. Czas wędzenia w bardzo dużym stopniu zależy od zawartości substancji organicznych w dymie, a szczególnie w gazowej fazie aerozolu, gdyż szybkość sorpcji jest proporcjonalna do stężenia składników wędzących. Ograniczone rozcieńczenie dymu powietrzem, bez zmiany temperatury, wywołuje odparowanie pewnej części nisko wrzących substancji zaabsorbowanych lub rozpuszczonych w fazie kropelkowo-ciekłej i stałej. Nie ma więc prostej zależności między ilością rozcieńczającego powietrza a spadkiem stężenia substancji gazowej fazie dymu. Wskutek tego nieduże zwiększenie ilości powietrza w dymie wywołuje tylko bardzo nieznaczne obniżenie prędkości sorpcji składników z fazy gazowej.

W praktyce przemysłowej określa się stężenie substancji wędzących w dymie pośrednio przez ocenę wizualną lub pomiar gęstości optycznej. Tym sposobem można oznaczyć jedynie stężenie składników występujących w fazie rozproszonej. W stałych warunkach wędzenia można jednak, z dokładnością wystarczającą dla celów praktycznych, wnioskować na podstawie pomiaru optycznego o całkowitym stężeniu substancji organicznych w dymie, jako że stężenie par w areozolu jest w danej temperaturze proporcjonalne do zawartości składników fazy rozproszonej.

Wpływ temperatury. Skład chemiczny związków przenikających z dymu do produktu zależy od temperatury wędzenia. Wraz z ogrzaniem dymu część wyżej wrzących składników, występujących w fazie kropelkowo-ciekłej lub stałej, przechodzi do fazy rozpraszającej, tzn. wzrasta ich stężenie w fazie gazowej i zwiększa się prędkość ich akumulacji na produkcie. Ogrzanie dymu od temperatury 303 do 328 K wywołuje ok. 3-krotny wzrost szybkości sorpcji nielotnych fenoli, tych, które w wyniku podwyższenia temperatury odparowują z fazy kropelkowo-ciekłej. Natomiast sorpcja związków lotnych, tych, które już w temperaturze 303 K występują głównie w fazie gazowej, zwiększa się jedynie nieznacznie przy ogrzaniu o 25 K [8].

Wpływ prędkości przepływu dymu. Szybkość sorpcji składników dymu przez wilgotne powierzchnie zwiększa się ze wzrostem wymiany w strumieniu aerozolu. Zmiana prędkości przepływu z 0,2 do 20 ms"1 wywołuje 10-krotne przyspieszenie sorpcji związków wędzących. Takiej zależności nie zaobserwowano przy oddziaływaniu dymu na suche powierzchnie.

Wpływ sił pola elektrostatycznego. Opisałem już w temacie pomocy dla studentki, która miała temat dot. Wędzenia elektrostatycznego

[Maxell]

Szybkość przepływu dymu stosowana przy wędzeniu waha się w granicach od 7 do 15 m na minutę. Przy większych szybkościach dym równomierniej rozmieszcza się w poszczególnych miejscach komór wędzarniczych i wówczas różnica temperatur między dymem doprowadzonym do wędzarni a odpływającym z niej jest mniejsza. Im poszczególne sztuki produktu wędzonego są lżejsze i mają mniejsze wymiary, tym szybkość przepływu powinna być większa, aby uniknąć przypiekania produktu, co może nastąpić przy wolniejszym przepływie dymu.

Szczegółowe warunki wędzenia, tj. temperatura i czas, są różne dla każdego sortymentu nawet znajdującego się w tej samej grupie technologicznej, gdyż skład produktu, jego średnica, ciężar oraz wyznaczona wydajność decydują o warunkach, w jakich dany produkt ma być wędzony.

Obecnie stosowana technika wędzarnicza rozróżnia następują¬ce sposoby wędzenia:

wędzenie zimne (w dymie zimnym),

wędzenie gorące (w dymie ciepłym lub gorącym),

wędzenie z równoczesnym pieczeniem.

Wędzenie zimneWędzenie w zimnym dymie, zwane potocznie wędzeniem zimnym, przeprowadza się przy użyciu dymu o temp. 16—22 °C i wilgotności względnej 90—95%. Wędzenie zimne trwa od 1 do 14 dni.

Przy wędzeniu zimnym wędzone przetwory wysychają dosyć równomiernie na całym przekroju: składniki dymu przenikają produkt całkowicie, a warstwa powierzchniowa produktu ulega jedynie nieznacznemu zgrubieniu i zeschnięciu. Wskutek działania dymu oraz wysychania produkt uzyskuje stopniowo barwrę żółtą do ciemnobrązowej na powierzchni i ciemnoczerwoną w głębi batonów.

W smaku produkt jest suchy i słony, przy czym dobrze wyczuwa się ostry zapach i smak wędzenia.

Wynikiem wędzenia zimnego jest duża trwałość wędzonych przetworów, które w większości przypadków są zaliczane do grupy wędlin trwałych i przeznaczone do długiego magazynowania.

Zimny dym może być wykorzystywany także do konserwowania wędlin podczas ich dosuszania lub magazynowania. Jest on doprowadzany wtedy w niewielkich ilościach do pomieszczeń, gdzie przetwory te są magazynowane.

Wędliny suszone w zimnym, rzadkim dymie nie pleśnieją i dobrze się przechowują, zachowując długo zapach i aromat wędzenia.

Wędzenie gorące

Wędzenie gorące może być przeprowadzane przy zastosowaniu dymu ciepłego lub dymu gorącego.

Wędzenie dymem ciepłym przeprowadza się w temp. 23—45 °C, przy wilgotności względnej od 70 do-90%. Wędzenie tym rodzajem dymu, zależnie od sortymentu, trwa od 4 do 48 godzin.

Na powierzchni przetworów wędzonych dymem ciepłym wytwarza się warstwa dość mocno zeschniętej tkanki mięśniowej, podczas gdy wewnętrzne warstwy produktu zachowują charakter produktu wędzonego surowego. Jest to spowodowane nierównomiernym wysychaniem produktu w czasie wędzenia; .powierzchniowe warstwy są mocniej wyschnięte i w największym stopniu nasycone składnikami dymu, wewnętrzne zaś mniej. Zeschnięcie i stwardnienie tkanki na powierzchni produktu wpływa dodatnio na jego trwałość w czasie przechowywania oraz hamująco na wymianę płynów podczas gotowania produktu w wodzie.

Produkt wędzony dymem ciepłym ma na powierzchni barwę żółtą do brązowej, z połyskiem. W produkcie takim tłuszcz wytapia się w niewielkich ilościach, zaś tkanka mięśniowa twardnieje.

Wędzenie dymem gorącym jest przeprowadzane jako operacja trójfazowa:

I faza — suszenie powierzchni przetworu (temp. 40 do 50 °C, czas trwania od 10 do 40 minut),

II faza — wędzenie zasadnicze (temp. 30 do 40 °C, czas trwania od 30 do 90 minut),

III faza — powierzchowne przypieczenie produktu (temp. 60 do 90 °C, czas trwania od 10 do 20 minut).

Pierwszą fazę w wędzarniach mających instalację gazową lub grzejniki przeprowadza się bez dymu; w wędzarniach, w których spala się drewno — w dymie rzadkim. W każdym przypadku fazę tę przeprowadza się przy pełnym dopływie powietrza, zaś przy spalaniu drewna także przy otwartych przewodach kominowych, co polepsza warunki wędzenia przez usunięcie nadmiaru pary. Jednocześnie z osuszeniem powierzchni produktu w wewnętrznych jego warstwach następuje podwyższenie temperatury, co w konsekwencji powoduje mocniejsze i szybsze działanie saletry i innych składników peklujących.

W czasie trwania drugiej fazy następuje przesycenie przetworów składnikami dymu, osłonka staje się ścisła i mocna, a produkt uzyskuje na powierzchni barwę od jasnożółtej do ciemnobrązowej, z odcieniem czerwonym.

W czasie trzeciej fazy następuje ścięcie białka w powierzchniowych warstwach produktu, podczas gdy głębsze warstwy pozostają surowe, gdyż temperatura w nich dochodzi najwyżej do 40 °C. Masa mięsna przylepia się do osłonki, która wskutek wysychania ulega nieznacznemu pomarszczeniu oraz nabiera połysku.

Ponieważ po wędzeniu gorącym niemal z reguły następuje parzenie wędlin, wytworzona dookoła produktu przypieczona warstewka ściętego białka utrudnia przenikanie soków mięsnych z wędliny do wody w czasie parzenia, dzięki czemu zmniejszają się straty (ubytki warzelne).

Wędzenie dymem gorącym oraz następnie parzenie kiełbas jest korzystną metodą obróbki cieplnej, ponieważ daje ona stosunko¬wo niewielkie (w porównaniu z innymi) straty w ciężarze produktu.

Wędzenie z jednoczesnym pieczeniem

Ten rodzaj wędzenia, zwany niekiedy „pieczeniem wędzarniczym" lub gwarowo „hycowaniem", stosuje się przeważnie do wędzonek i niektórych rodzajów kiełbas, a przeprowadza także trójfazowo.

W pierwszej fazie wędzi się dymem rzadkim, o temp. 50-60 °C przez 20—30 min; przy czym następuje wyschnięcie powierzchni, ścięcie znacznej części zawartych w niej białek oraz osiągnięcie żółtej barwy produktu.

W drugiej fazie wędzi się dymem o temp. 85-90 °C przez 40 min do 4 godzin. W czasie tej fazy następuje przypieczenie powierzchni produktu (temp. warstw wewnętrznych sięga 40 do 45 °C).

W trzeciej fazie dym ma temperaturę od 70 do 75 °C, zaś czas operacji wynosi od 3 do 10 godzin. Jest to faza, w której nastę¬puje upieczenie całego wnętrza produktu, przy czym w głębszych warstwach produktu powinna być osiągnięta temp. 64—68 °C (ścięcie białka).

Wędzonki pieczone są lepsze w smaku niż gotowane; są one kruche i mają przyjemny aromat. Jednak zastępowanie gotowania pieczeniem jest nieekonomiczne z uwagi na większe ubytki ciężaru wędzonego produktu.

W czasie pieczenia następuje całkowite ścięcie białka i wytapia się tłuszcz. Przy prawidłowym doborze surowca wytopiony tłuszcz powinien zostać wessany przez chude składniki kiełbasy. Przy złym doborze surowca lub niewłaściwym prowadzeniu procesu pieczenia (zbyt wysoka temperatura) tłuszcz z kiełbas wycieka, powiększając ubytek produkcyjny.

[Maxell]

Zaglądnij także do tematu Potrzebna pomoc zadymiaczce Ewelinie

[DZIADEK]

Bardzo dobre artykuły które wyjaśniają wiele kwestii poruszanych w zapytaniach na forum . W ostatnim artykule opisującym rodzaje wędzenia bardzo dobrze by było dopisać ubytki jakie występują w tych rodzajach wędzenia. Podane one są w innym temacie na stronie głównej w tym wypadku byśmy już mieli bardziej przejrzysty obraz . Pozdrawiam

[zielonooka]

Cześć jestem kolejna studentką II roku technologii nie potrafiącą odnaleźć sie w temacie wędzenia... więc zwracam się o pomoc do wtajemniczonych, mój temat pracy brzmi "układ zasilania dymem wędzarniczym w komorze o obiegu zamknietym"

help!

[Kristoff125]

witam dzieki Wam wielkie bo projekt prawie przyjety dzieki waszym informacjom i pomocy ale niestety poleglem na jednym rysunku i prosilbym o pomoc w przetlumaczeniu oznaczenia bo mam go oznaczanonego ale nie moge dosjsc co oznaczaja poszczegolne literki :???: nie wiem jak wrzucic ten rysunek na forum ... pomocy pomozcie

 

nie wiem co oznaczaja poszczegolne literki, moze mi ktos zrobic legende do tego rysunku???

rysunek mam ale opisu znikad nie moge znalezc ... bo to z czasopisma mieso i wedliny no i wlasnie prosze Was o pomoc podejrzewam ze RK to komora wędzarnicza RE to dymogenerator ale wiecej nie domyslam sie moze mi ktos pomoc????

 

aha i do maxell: prosilbym rowniez o podanie skad wzial pan te notatki z poprzedniej strony o sorpcji dla mnie :wink: jesli to nie bedzie problem i licze na pana pomoc w rozszyfrowaniu tego rysunku

[Maxell]

Pisze w tej chwili na swój chłopski rozum:

F - dopływ powietrza do dymogeneratora (utrzymanie parametrów żarzenia)

F1 - dopływ powietrza do przewodu dymowego z generatora, celem napowietrzenia dymu, a tym samym poprawienia jego parametrów wędzarniczych

F2 - dopływy powietrza do komory wedzarniczej w ramach regulacji stężenia dymu, wywołania jego ruchu i unikania tzw. "martwych stref" czyli zastoin lub miejsc gdzie dym nie dociera w pełni, na skutek ochłodzenia spowodowanego zetknięciem z chłodnym materiałem wsadowym (wędzonki). Jeżeli zaś pkt 5 bedzie wentylatorem, to wtedy tym przewodem doprowadzona bedzie para wodna.

RE - dymogenerator

R - dym do komory

RK - komora wędzarnicza

A - dym z komory (pozbawiony częściowo istotnych dla procesu składników)

E - dym juz oczyszczony do komina

AR - komora filtrów (zapewne filtry elektrostatyczne)

1 - regulator przepływu dymu z dymogeneratora

2 - j.w. dymu z komory kierowanego do dymogeneratora

3. mieszacz (komora mieszania dymu z dymogeneratora, powietrza oraz dymu z wedzarni odpowiednio ogrzanego i nawilżonego) lub odpylacz

4 - grzałka

5 - para wodna lub mgła wodna do odpowiedniego nawilżenia dymu z komory wędz. do mieszacza (pewnie razem z aparatura kontrolno - sterującą) lub wentylator

6 - regulator przepływu zużytego dymu (i jego nadmiaru) do filtrów zewnętrznych i komina

 

Zaznaczam, iż jest to moje wyjaśnienie na podstawie zasady działania takiej wędzarni. Nie widzę tu oznakowania wentylatorów.

Sprawdź, ale chyba z grubsza to będzie to. Nie mam aktualnie dostepu do moich książek, więc nie mogę sprawdzić (jesli w ogóle coś takiego mam).

Później podam źródła.

I jeszcze mała rada. Zawsze kieruj sie w takich przypadkach logiką; zastanów się jakie urządzenia musza byc, by proces przebiegał prawidłowo. Znając z grubsza miejsce ich usytuowania (technologia) wystarczy odszukac na schemacie i sprawdzić, śledząc cały proces.

[Maxell]

Myslę, że jak wejdzie na forum nasz Technolog Bagno, który prenumeruje to pismo, na pewno cos napisze. Dla ułatwienia podaj numer i rocznik (jesli znasz).

[zielonooka]

Mam pytanie do pana Maxella, czy mógłbyś mnie naprowadzić z czego się składa "układ zasilania" w komorze o obiegu zamnkniętym?

[Maxell]

Witam.

Własnie dwa posty do góry jest pokazany taki układ.

Poza tym, w Dziale Ludzie i dziale Sprzęt jest już kilka tematów pomocowych dla Pani Koleżanek i Kolegów. W jednym z nich, opisano taki układ prod. f-my Maurer, ze zdjęciami i pożal sie Boże schematem . Warto wpierw pooglądać i poczytać. Może akurat wszystko się znajdzie.

Jesli nie, będziemy działać.