Maxell

A teraz na poważnie. Troszkę Cię podpuściłem, gdyż jedynym klubem, któremu zawsze kibicowałem i kibicuję, jest Barca.

Najpierw muszą jechać na wczasy do Zgierza.

Najwierniejsi kibice z miasta Łodzi Fanatycy z Galery ŁKS! Każdy dobrze wie o co tutaj chodzi W mieście Łodzi jest tylko ŁKS! „To my kibice Łodzi” Oddałem serce za drużynę, Oddałem za nią duszę swą, I wierzę, że kiedyś zasłynie, Mój święty klub – ŁKS Łódź. To my kibice Łodzi, Wódka nam nie szkodzi, Za Łódź, za ŁKS, Pójdziemy, aż po życia kres. Mówili nam pseudokibice, Mówili nam, że łódzki pies, A my ich wszystkich pierxxx, Bo naszym klubem – ŁKS Łódź. To my kibice Łodzi, Wódka nam nie szkodzi, Za Łódź, za ŁKS, Pójdziemy, aż po życia kres.

Aktualny stan darowizn przekazanych przez KPP i KPPS, w połączeniu z kwota pozostałą z rozliczenia zlotu jubileuszowego, wynosi: 1500,00 zł + 1056,15 zł + 1500,00 zł. Razem: 4056,15 zł

W pogrzebie uczestniczyło kilkanaście osób związanych z Wędzarniczą Bracią. Jeden z uczestników, Kolega Pools nadesłał taką informację: Pogrzeb Kruszynki bardzo uroczysty, kompania honorowa, salwa honorowa, prezentacja odznaczeń, przemowa, Obecna wyższa kadra oficerska. Dla tych, którzy Go nie znali - ŚP. Kazik był starszym oficerem Marynarki Wojennej. A to wieniec złożony od Wędzarniczej Braci:

Otrzymałem informację od Kolegi Kazik55, iż koszt wieńca od Wędzarniczej Braci, wyniósł 500,00 zł. Kazik55 zastrzegł sobie osobistą wpłatę w wysokości 100,00 zł. Do zamknięcia rachunku powinniśmy zebrać jeszcze 400,00 zł. Jeśli ktoś ma ochotę dołożyć się do wieńca od nas wszystkich, proszę wpłacać na konto: Mirosław Gębarowski Oś. Okrzei 4/181 97-400 Bełchatów Konto: eMAX nr. 21 1140 2004 0000 3602 5651 8325 z dopiskiem "wieniec". Z góry dziękuję za zrozumienie. Lista wpłat zbiórki na wieniec: 1. Kazik55 2. Maxell 3. @halusia@ 4. bilu72 5. StefanS 6. BETTI i MIRKON 7. Yerba 8. Wojciech Szopa 9. witold1966 10. dadys 11. L.Przemek 12. Finster Dorota 13. gruby7074 14. Jacek53 15. Wirus 16. kosownik 17. Pontiak 18. Lech Zakrzewski 19. Sławomir Kaczyński 20. Cogito 21. Zbój Madej 22. MaciekzBrzegu 23. Włodzimierz Baran 24. wiesiorek 25. Bagno 26. ReniaS 27. wróbel75 28. ryszpak 29. Pools

Moja 350,00 zł

Nie byłem zwolennikiem tej akcji, gdyż nie chciałem aby w jakimś sensie "handlowano częścią mnie". Dlatego daję 300,00 zł, aby zamknąć licytację.

Temat wieńca od Wędzarniczej Braci jest już uzgodniony z Kazikiem.

Nie, nie można. Jest tyle prostych rozwiązań, o których czasem piszę, że praktycznie bez wysiłku można zrealizować wszystkie nasze cele. Ale do tego trzeba zrozumienia i odrobiny chęci. Informuję, iż za kilka dni, pula konta pomocowego zwiększy się o kolejną kwotę 1500,00 zł.

Bardzo proszę, aby osoby, które wybierają się na pogrzeb Ś.P. Kazia, zgłosiły się do mnie, celem omówienia sprawy zakupu wieńca od WB.

Może ktoś skorzysta: https://www.testo.com/pl-PL/produkty/pehametry?utm_source=Miaso.com.pl&utm_medium=mailing&utm_campaign=Local-pHmetry&utm_term=CS

Z wielkim smutkiem informuję, iż nie żyje nasz Kolega Kazimierz Janicki "Kruszynka". Informację podała rano córka, Joanna Janicka.

Cena na pewno do uzgodnienia. Niech poda swoja propozycję.

W związku z zakupem i uruchomieniem na naszym forum bardzo dobrej i kosztownej aplikacji giełdowej, chcę sprzedać domenę giełda wyrobów domowych (gieldawd.pl), wraz z architekturą informatyczną, którą można dostosować do swoich potrzeb. Dla nas strona ta stała się zbędna, a być może znajdzie się ktoś, kto ją odpowiednio zagospodaruje.

Dla wyjaśnienia dodam, iż organizujemy rocznie kilka zlotów, z których każdy charakteryzuje się swoim klimatem. I tak, np. zloty w Chłapowie i Zakopanem, są zlotami integracyjno-wypoczynkowymi, czyli na miejscu ustalamy program spotkania oraz godziny posiłków, dodając punkty, o których informujemy na bieżąco w temacie zlotu, zaś np. zlot w Napoleońskiej Zagrodzie, jest zlotem szkoleniowo-integracyjnym, dla którego opracowujemy program przebiegu.

Pisałem już kilkukrotnie, że jeśli potrzebujecie jakiegoś przepisu, który był na stronie głównej, piszcie do mnie.

Już pisałem, że warto poczytać informacje z poprzednich zlotów w Zakopanem, które są dostępne w tym samym subforum, w którym znajduje się nadchodzący zlot.

Będzie niebawem kilka obiadków.

Coś mi się wydaje, że Renia ćwiczy przed Zakopanem. Tam pójdzie z ok. 4 kg mąki...

To normalne, jeśli np. podczas pakowania wyjąłeś kiełbasę z lodówki i umieściłeś w worku. Przy zmianie temperatury przed pakowaniem, na kiełbasie pojawiła się wilgoć, która utrzymała się w worku po zapakowaniu. Nic się nie dzieje, jeśli kiełbasa po przekrojeniu ma właściwy smak i zapach. Wystarczy po rozpakowaniu, umyć ją w zimnej wodzie i dokładnie osuszyć ręcznikiem. Jeśli natomiast kiełbasa ma zmieniony smak, zapach oraz kolor, to niestety, utylizacja.

Wykręcanie polędwiczki, jak piszesz, jest wynikiem kurczenia się mizdry (tej jasnej ścięgnistej błony) pod wpływem temperatury. Przygotuj prawidłowo polędwicę lub polędwiczki i nie będziesz miał z tym kłopotu. Niektórzy nacinają poprzecznie mizdrę, co kilka centymetrów, nie zdejmując jej, co także w pewien sposób zapobiega "wyginaniu elementu pod wpływem temperatury. Jednak, moim zdaniem, nie jest to zbyt estetyczne.

Na forum jest książka o produkcji konserw kawowych w tamtych latach.

Polska. Chleb i suchary. Chleb i suchary Chleb Wypiek chleba dokonywany był w piekarniach wojskowych, które pokrywały 70% zaopatrzenia. Reszta wypieku powierzona była przedsiębiorcom prywatnym na podstawie umów – powodem takiego stanu rzeczy była niewystarczająca ilość piekarń oraz nieopłacalność dowozu do odległych garnizonów. Łącznie wojsko posiadało 33 piekarnie mieszczące się w: Baranowiczach, Białymstoku, Warszawie, Lublinie, Kowlu, Chełmie, Wilnie, Grodnie, Wołkowysku, Łodzi, Krakowie, Stanisławowie, Złoczowie, Poznaniu, Gnieźnie, Toruniu, Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Rzeszowie, Kielcach, z czego 18 z nich znajdowało się przy składnicach materiałowych intendentury, a 15 poza nimi, jako ich eksponowane pododdziały. Wojenna, dzienna wydajność piekarni wynosiła 1 600 000 800-gramowych porcji chleba. W czasie wojny dodatkowym wsparciem miały być składane piekarnie wyposażone w piece Payera oraz 14 piekarni na kołach. Jeden piec Payera mógł wyprodukować 750 porcji chleba na dobę, zaś jedna piekarnia na kołach 15 000 porcji. Składane piekarnie w liczbie 40 sztuk zmagazynowane były w Białymstoku, 80 – w Brześciu nad Bugiem, 100 – w Kowlu i 20 – w Przemyślu. Piece z wyposażenia kołowych piekarni należące do typów: austrowęgierskie Manfred Weiss (2 odmiany) oraz niemieckie Grove, magazynowane były w składnicach materiałów intendenckich w Krakowie, Łodzi, Przemyślu i Warszawie. Wszystkie piekarnie polowe mogły wyprodukować 390 000 porcji chleba na dobę. Polski chleb wojskowy miał ustaloną trwałość na 8 dni, jednak i po tym terminie wykazywał wszelkie dodatnie własności smakowe i spożywcze. Wypiekany był z mąki żytniej lub pszennej. Suchary Wojsko posiadało również dwie własne piekarnie sucharowe mieszczące się w Krakowie o dziennej wydajności 192 000 kg i Jarosławiu 477 000 kg, które pokrywały całkowicie potrzeby związane z utrzymaniem w czasie pokoju pełnego zapasu mobilizacyjnego sucharów, odświeżanego przez coroczne spożycie 50% posiadanych w magazynach ilości. W rezerwie produkcyjnej znajdowały się prywatne piekarnie: fabryka Gurgul w Jarosławiu, fabryka Fuks w Warszawie i w Toruniu. Suchar wojskowy miał formę kwadratu o wymiarach 10 x 10 cm i grubości do 0,5 cm. Przewożony był w paczkach po 10 sztuk w opakowaniu z białej bibuły, a opakowania w drewnianych skrzyniach. Przedmiotem rocznych zakupów, dokonywanych przez służby intendentury na potrzeby bieżące, było ok.: 51 000 t żyta, 76 000 t owsa oraz 2 000 t surowców do wyrobu konserw kawowych (cukier, jęczmień, pszenica, cykoria), co stanowiło ogółem ok. 130 000 t (w przybliżeniu zawartość 260 pociągów 50-wagonowych). Replika opakowania przedwojennych sucharów, lata 30. XX w. Replika woreczka na suchary, lata 30. XX w. Skrzynia na 300 sucharów wojskowych z piekarni sucharowej przy Składnicy Materiału Intendenckiego w Krakowie, 1933 r. Opis zawartości skrzyni, 1933 r.

Polska. Konserwy. Konserwy Konserwy kawowe Konserwy kawowe wyrabiane były w wojskowej wytwórni konserw kawowych w Warszawie, mieszczącej się przy składnicy materiału intendenckiego nr 1, której wydajność sięgała 1 000 000 porcji (25 g) miesięcznie. W czasie wojny zapotrzebowanie miesięczne wynosiło 42 800 000 porcji po 50 g. Poza gotowymi wyrobami, zmagazynowane zostały surowce do produkcji konserw kawowych. Plan mobilizacyjny przewidywał również wykorzystanie prywatnych wytwórców np.: spółki Franciszek Fuchs i Synowie (3 000 000 porcji miesięcznie), Parowej Fabryki Cukrów i Czekolady „Postęp” we Lwowie (4 500 000 porcji miesięcznie), Fabryki Środków Kawowych Henryka Francka i Synów SA (10 000 000 porcji miesięcznie). Konserwa wchodziła w skład należności żywnościowej wojennej „W”, rezerwowej „R” a także innych należnych dodatków. Miała ona formę sprasowanej kostki o wymiarach 46 x 46 x 22 mm i masie 50 g, przy czym dzielona była na dwie porcje po 25 g. Wykonana była z jęczmienia palonego i mielonego (9 g), pszenicy palonej i mielonej (5 g), cukru (32 g) oraz palonej cykorii (4 g). Konserwy Miesięczne zapotrzebowanie wojska na konserwy mięsne zamykało się w liczbie 2 750 000 200-gramowych puszek. Podczas wojny liczba ta miała wzrosnąć do 3 300 000 puszek. Armia nie posiadała własnych wytwórni konserw, stąd też cała produkcja opierała się na prywatnych wytwórniach np.: Fabryce Konserw Zygmunta Ruckera we Lwowie (1 500 000 puszek miesięcznie), Fabryce Konserw Mięsnych w Dębicy (1 100 000 puszek miesięcznie), rzeźni miejskiej w Lublinie (700 000 puszek miesięcznie). Wojsko dokonywało zakupu konserw zarówno w puszkach produkowanych dla wojska, jak i puszkach z rynku cywilnego. Wojskowe puszki miały kształt walca o wklęsłym wieczku i denku, wykonanego z blachy. Na wieczkach umieszczano napisy oznaczające zawartość puszki, miesiąc i rok wyrobu oraz skróconą nazwę firmy. Poza konserwami mięsnymi występowały również: konserwy mięsno jarzynowe, jarzynowe, owocowe, rybne i mleczne. Reklama przyprawy do kawy w kostkach Karo Franck Reklama kawy Kneippa, 1936 r.