Wpływ sił pola elektrostatycznego na efekt wędzenia polega przede wszystkim na znacznym zwiększeniu szybkości osadzania się składników dymu na powierzchni wędzonych produktów. Wysokie napięcie doprowadzone do elektrody koronującej powoduje jonizację cząstek gazów w miejscach o największym natężeniu pola elektrycznego, co wywołuje zjawisko korony. Naładowane cząstki dymu adsorbują jony i elektrony, dzięki czemu podlegają działaniu sił pola elektrostatycznego, które przyspiesza ich ruch i osiadanie na produkcie. Dodatkowo powstający „wiatr elektryczny” wywołany wyładowaniami koronowymi powoduje ruch całego dymu w kierunku produktu, co przyspiesza wymianę masy i sorpcję składników gazowych dymu.
W praktyce, aby uzyskać zjawisko korony, dobiera się odpowiedni rozstęp elektrod, średnicę drutu elektrody koronującej oraz napięcie zasilające, tak by natężenie pola elektrycznego przekraczało wartość krytyczną Ek tylko w pobliżu elektrody. Zbyt duży rozstęp lub zbyt niskie napięcie uniemożliwiają powstanie korony, natomiast zbyt mały rozstęp wywołuje niepożądane wyładowania iskrowe. W typowej wędzarni elektrostatycznej średni gradient pola między elektrodą a powierzchnią produktu wynosi około 3 kV/cm przy napięciu od 20 do 60 kV, a elektroda koronująca o średnicy około 0,4 mm generuje lokalnie wystarczająco silne pole do jonizacji.
Siły pola elektrostatycznego działają na naładowane cząstki dymu, zwiększając ich prędkość osiadania na produkcie, co można opisać równaniem zależnym od ładunku cząstek i natężenia pola. Ponadto „wiatr elektryczny” powstający w przestrzeni między elektrodami powoduje ruch całego dymu w kierunku produktu, co dodatkowo przyspiesza proces wędzenia. W efekcie wędzenie elektrostatyczne skraca czas osadzania składników dymu i poprawia efektywność procesu, co jest szczególnie korzystne w produkcji wyrobów wędzonych.
https://www.medipakiet.pl/blog/jak-usunac-kleszcza/