Moje inne pasje i moja historia.

[Dawidk1]

Hej postanowiłem napisać ten temat. Bo w moim temacie o wyrobach dużo miłych słów usłyszałem. I w tym temacie napisze coś więcej o sobie swojej niepełnosprawności. I będę się dzielił innymi sukcesami i pasjami niż w moim temacie o wędliniarstwie i gotowaniu. Jak wspomniałem jestem niepełnosprawny od urodzenia. Moje główne choroby to: uszkodzony wzrok i słuch, niepełnosprawność umysłowa, krzywy kręgosłup. W domu przez moją rodzinę nigdy nie byłem traktowany jako osoba niepełnosprawna, co dużo mi dało. Ale, że nie miałem wsparcia ani rodzice nie mieli to nie funkcjonowałem w społeczeństwie jak powinienem. Ja przez to jak byłem odrzucany i traktowany przez społeczeństwo nie wierzyłem w siebie i nie robiłem rzeczy które robię teraz. Ja byłem poniżany mówili do mnie często brzydal, ułmny, kaleka. Miałem stany depresyjne itp. Nie wierzyłem w siebie niską miałem samoocenę. Dopiero po przyjściu na warsztaty terapii zajęciowej, zacząłem wierzyć w siebie i rozwijać się i robić rzeczy o które bym się nie podejrzewał. Bardzo wam dziękuję za takie mile ciepłe przyjęcie i wsparcie😀

[Dawidk1]

Teraz napisze o sporcie. Ta pasja jest dla mnie ważna od dzieciństwa. Mam tradycje sportowe w rodzinie. I od dziecka chciałem zostać profesjonalnym sportowcem. Niestety przez niepełnosprawność się to nie udało. Dopiero w tej pasji odżyłem na warsztatach, jak nasza rehabilitantka zaczęła przygotowywać nas do różnych zawodów sportowych. Sam mam ponad 20 medali i pucharów z różnych zawodów dla niepełnosprawnych. I sam też prywatnie zacząłem jeździć rowerem i ćwiczyć. Ostatnio byliśmy w Chrzanowie na zawodach pływackich. Są tam 3 kategorie najsłabsza 12.50 metra z sprzętem, 25m z sprzętem i 25 metrów bez sprzętu dla tych co umieją pływać. To jedna z moich słabszych dyscyplin gdyż nie umiem pływać i płynę zazwyczaj z sprzętem najskrytszy dystans. Ale w swojej kategorii zająłem pierwsze miejsce. Ogólnie przywieźliśmy ponad 7 medali plus pierwsze miejsce zajęła sztafeta. 

[Jadwinia]

Super , gratulacje 🙂

[SZCZEPAN]

Twój wpis naprawdę chwyta za serce. 💔❤️

To, że potrafisz tak otwarcie i szczerze mówić o swoim życiu, o bólu, który przeszedłeś, i o tym, jak mimo wszystko się nie poddałeś — to coś niezwykle pięknego i poruszającego. Widać, że masz ogromną siłę ducha, której wielu ludzi mogłoby Ci pozazdrościć.

To, że nie miałeś łatwego startu, że spotykałeś się z niezrozumieniem i przykrościami, a mimo to potrafisz dziś dzielić się swoją pasją, życzliwością i pozytywną energią — to prawdziwe zwycięstwo. Nie każdy potrafi przemienić ból w coś dobrego, w inspirację dla innych. A Ty właśnie to robisz.

Twoje słowa pokazują, jak wiele może znaczyć odwaga, wiara w siebie i serce pełne pasji. Dziękuję, że się tym dzielisz. Dzięki Tobie wiele osób może uwierzyć, że mimo przeciwności można znaleźć swoje miejsce, sens i szczęście. 

Nigdy nie przestawaj wierzyć w siebie — bo jesteś dowodem na to, że nawet z najtrudniejszej drogi można stworzyć piękną historię. ❤️💪

[Pacan Wojciech]

Gratulacje , tak trzymać .Kiedyś po szkole średniej pracowałem w Spółdzielni Inwalidów  , spotkałem tam wielu ludzi kolegów , którzy przez sport , zajęcia w klubie, rehabilitację  - tak wtedy wspomagał zakład pracy ludzi z niepełnosprawnością. Dziś pewnie jest lepiej pod tym względem, ale trzeba mieć chęci i upór , co udowodniłeś uczestnicząc w forum i prezentując swoje wyroby, prezentując osiągnięcia sportowe. Pozdrawiam 

[MariuszB]

Może nie odkryję Ameryki ale czytając Twoje wpisy oraz oglądając zdjęcia, a co najważniejsze to obserwując Twoje poczynania oraz wyroby, oraz jak opisujesz ich wykonanie to powiem uczciwie że.... nie jesteś żadną osobą niepełnosprawną, wielu na tym etapie mogłoby uczyć się od ciebie i to w wielu dziedzinach.

Także nie zmieniaj się, rób to co kochasz, pierś do przodu a jeszcze zadziwisz wielu, a co ważne to zadziwisz sam siebie 💪

[Dawidk1]

No bardzo miło się to czyta. A przy okazji jak by ktoś miał ochotę, na fb założyłem z moją niepełnosprawną ukochana bloga Nasze pasje nasze dni. Bloga mamy od niedawna i staramy się w nim opisywać nasze życie, pasje i miłość z perspektywy osób niepełnosprawnych. Tutaj link: https://www.facebook.com/share/17ZBocYTcY/ . I jeszcze napiszę o innych pasjach 😀

[Grzewlod]

Dawid pozwoliłem sobie skopiować Twoją fotkę mam nadzieję, że wybaczysz.

 

Medale które ważą więcej❤️

Sukces sportowy, niezależnie od tego, czy świętowany na zawodach osób pełnosprawnych, czy niepełnosprawnych , jest zawsze ukoronowaniem ciężkiej pracy, poświęcenia i wielkiego zaangażowania. Jednak dla sportowca z niepełnosprawnościami medal ma wymiar, który wykracza poza czysto sportową rywalizację. To, jak ja określam Twoje osiągnięcia, wymaga zrozumienia dodatkowych barier, jakie musałeś pokonać. W sporcie osób pełnosprawnych, dążenie do medalu zaczyna się od talentu, treningu i determinacji. W sporcie osób z niepełnosprawnościami zaczyna się tak samo, ale dochodzi do tego konieczność przezwyciężenia własnego ciała, systemu i braku wsparcia. Dla wielu sportowców pierwszy medal oznacza nie tylko wygraną w zawodach, ale przede wszystkim ostateczne zwycięstwo nad własną niepełnosprawnością – mentalne i fizyczne. Jest to dowód na to, że bariera, która mogła się Tobie wydawać "końcem świata", stała się dla Ciebie punktem wyjścia do wielkości💪.
Medale zdobyte przez Ciebie są symbolem podwójnego triumfu. Pokonanłeś Swoje fizyczne ograniczenia, przełamałeś stereotypy i udowodniłeś samemu sobie, że niepełnosprawność to nie rezygnacja, lecz inna droga do doskonałości👍. Jest to świadectwo niezłomnej siły woli i wytrwałości. Każdy zdobyty przez Ciebie medal to przesłanie o ludzkiej zdolności do adaptacji i przekraczania niemożliwego. Dawid idź tą drogą i pokazuj innym osobom, że w życiu nigdy nie należy rezygnować ze swoich pasji czego Twoje osiągnięcia są dowodem. To jedyna słuszna droga do sukcesu, który osiągasz poprzez swoje zaangażowanie w pasje.

Z całego serca gratuluję Tobie dotyczcasowych osiągnięć i trzyma kciuki za przyszłe Twoje sukcesy.

 

 

 

[karolszymczak]

Dawidk1 jestem pełen podziwu dla twojej Osoby.Gratuluje osiagnieć i życzę samych sukcesów w życiu osobistym,sportowym i kulinarnym.Pozdrawiam serdecznie.

[@halusia@]

Dawid, jestem pełna podziwu Twoich poczynań. Mimo.niepelnosprawności radzisz sobie świetnie jak niektóry " sprawny". 

Bardzo się cieszę że masz dużo pasji i się nie poddajesz. 

Najważniejsze że nie siedzisz i nie narzekasz a robisz to co lubisz z pięknym efektem. 

Życzę Ci wszystkiego dobrego ..trzymaj się chłopaku 🤗

[Henry82]

O chłopie  , nie jednemu by zabrakło  chęci  do tego wszystkiego co Tobie się  udało. Jesteś  jak człowiek orkiestra i to dosadnie bo śpiewasz ze znajomymi w zespole ( pozwoliłem sobie zerknąć  na profil fb ) gdzie niejeden by wymiękł  śpiewać  przed publicznością. Bardzo ładne zdjęcia wedlinek 👏

 

[Dawidk1]

22 godziny temu, Grzewlod napisał(a):

Dawid pozwoliłem sobie skopiować Twoją fotkę mam nadzieję, że wybaczysz.

 

Bardzo się wzruszyłem. Dziękuję, że niektórym się chciało na mój profil na fb zajrzeć. No oczywiście super, że skopiowałeś. Później napisze jeszcze o związku, miłości i muzyce 😀

 

[Małgo]

Dawid, nie ma ludzi doskonałych, idealnych. Przykładem jest WIELKI GENIUSZ  Stephen Hawking. Idź swoją drogą, a wiara w siebie i otwartość czyni cuda. Buziaki 

[Dawidk1]

Tak jak wcześniej wspominałem napiszę coś o miłości. Ja odkąd pamiętam chciałem żyć normalnie mieć związek założyć rodzinę. Ja przez niepełnosprawność miałem problem z relacjami nie byłem atrakcyjny itp. Ja próbowałem poznawać jak były popularne kiedyś czaterie i gadu gadu. Ale zazwyczaj jak ktoś się dowiadywał niepełnosprawny już koniec relacji był. Dopiero na warsztatach poznałem Grażyne. Należymy do jednej fundacji ale do różnych placówek. O Grażyne starałem się ponad 2 lata. Trudnośc była w tym, że jestem jej pierwszym chłopakiem i nawet randki wcześniej nie miała. Ale po ponad 2 latach się udało i jesteśmy razem ponad 5 lat. Ukochana jest bardziej niepełnosprawna niż ja ma porażenie mózgowe i potrzebuje wózka i kul do poruszania. Dla Grażyny już dużo piosenek napisałem. Jedna z moich inicjatyw co chcę wam na zdjęciach pokazać było zorganizowanie niespodzianki i sesji zdjęciowej by pokazać, że jest piękna kobieta a nie tylko niepełnosprawną dziewczyna. Udało się znaleźć fotografa co zrobił sesje za darmo. Pierw miała mieć sesje Grażyna ale wyszło że część zdjęć miała sama i mieliśmy wspólne też. I wspólnie postanowiliśmy założyć tego bloga by pokazywać, że niepełnosprawni też mogą kochać i mają prawo do życia i miłośći. 

[Dawidk1]

[Dawidk1]

[Jadwinia]

No Dawid jesteś wielki    

[MariuszB]

Cóż tu więcej dodać.... jesteście szczęśliwi i życzę abyście wytrwali w miłości.... reszta to tylko pył.

[Bagno]

Piękna zdjęcia, piękna historia miłości.

Zapamiętajcie piękne chwile  na dłużej i często wspominajcie.

[Grzewlod]

Bardzo ładne zdjęcia, które wieńczą Waszą historię. W życiu podobnie jak sporcie "ciągła walka". Sport jest nieustannym cyklem treningu, kontuzji, powrotów i momentów triumfu, które trwają chwilę lecz w miłości walczymy ramię w ramię o siebie na wzajem.

Szanujcie się, dbajcie o siebie i kierujcie się konsensusem. Powodzenia 🙂.

[szrekPL]

22 godziny temu, Dawidk1 napisał(a):

Jedna z moich inicjatyw.... zorganizowanie niespodzianki i sesji zdjęciowej by pokazać, że jest piękna kobieta...

Udało się... ale miałeś łatwe zadanie  Pozdrawiamy was i życzymy dalszych sukcesów

[Henry82]

Zdjęcia sztos, super że  udało się  znaleźć  poczciwego  fotmena który  poświęcił  swój czas dla Was.  A parafrazując Nicka Vujcica ograniczenia siedzą  tylko w naszych głowach a Wy je pokonaliście. Życzę  Wam dalszego wytrwania w tym co osiągnęliście ❣️

[Dawidk1]

Pokazałem Grażynce i bardzo jej się miło zrobiło jak przeczytała. Potem napisze jeszcze o pisaniu wierszy i muzyce.

[SZCZEPAN]

W dniu 31.10.2025 o 21:38, Dawidk1 napisał(a):

postanowiliśmy założyć tego bloga by pokazywać, że niepełnosprawni też mogą kochać i mają prawo do życia i miłośći. 

Najpiękniejsze serca to te, które przetrwały ból, a mimo to wciąż potrafią kochać. Dawid, jesteście jak światło po burzy, spokojni, silni, prawdziwi. Z waszej miłości bije dobro, którego nie da się udawać.

Pisząc te słowa, czuję radość i wzruszenie, bo w was widać to, co w człowieku najczystsze –miłość, która przeszła przez łzy, a stała się światłem dla innych.💪

[Dawidk1]

Teraz napisze o pisaniu wierszy i tekstów piosenek. Ja zaczynałem od wierszy czy rymowanek do szuflady. A z piosenkami było tak, że rodzina i znajomi zauważyli ze jak leci piosenka, ja podkładam swój tekst i pasuje. I tak zacząłem tworzyć. Najpierw do kogoś piosenki swój tekst. Potem znalazłem gościa co mnie wsparł i robi aranżacje do moich tekstów za darmo. Dużo piosenek powstalo też dla Grażyny. Na warsztatach terapii zajęciowej założyłem zespół o nazwie Forest Boys. U nas wygląda to tak leci podkład ja śpiewam swoim głosem, a koledzy niepełnosprawni udają że grają na replikach instrumentów. Teraz pokaże wam trochę moich wierszy i piosenek. 

 

Przyszła cicho nie spytała, tyle lat się zakradała. Tyle o niej już pisali wiersze, piosenki układali. Wielu przed nią się broniło lecz to na nic przecież było. Ona różne ma oblicza o czym ja się przekonałem. Bo kiedyś przyszedł do mnie ktoś dobry jak chleb. I szczęściem obdarzył mnie. Więc ja chleba skosztowałem się w fundacji Brata Alberta zakochałem. Bo oni we mnie uwierzyli szczęściem miłością obdarzyli. Choć nic wcześniej nie robiłem no i w siebie nie wierzyłem. To na warsztach magia była w siebie pozwolić uwierzyła. Choć nie łatwo było to korzystać z życia pozwoliło. Czy to rower, gotowanie i obrazów malowanie. Czy emocji wyrażanie przez me wiersze i piosnki. Bo uczucia mam ja szczere dla tej fundacji mam ich wiele. Więc wyrażę je tym słowem, co się od lat miłością się zowie.

 

Kierowniczka już od rana do pisania mnie pogania. Aby złapać wenę, to się snuje po pracowniach wciąż szukając jej. Więc do kuchni zaglądałem wszystkie garki przeszukałem, weny się nie doszukałem. Szukam dalej nie wychodzi coś mnie dziś natchnienie zwodzi. I szybciutko do plastycznej może właśnie tam, znajdę wenę co będzie mym natchnieniem. Więc ja biedny co tu robić tam też wena nie przychodzi. Więc tak siadłem rozmyślałem bo tak wiersz napisać chciałem. Nowy pomysł już mi świta, do dziewczyny swej zawitam. W końcu miłość mi pomoże wiersz napisze fajny sobie. Ukochaną odwiedziłem i tak nic to nie zmieniło wciąż natchnie mnie zwodziło. Więc się kumpli zapytałem u nich też poszukać chciałem. Lecz niestety wciąż to samo bo ja szukam jak Hilary który zgubił okulary. A mi wena się zgubiła wiersza napisać nie pozwoliła. Więc zmęczony tym szukaniem i tak jakoś wyszło, że coś nabazgrałem i wiersz ten napisałem.

 

MOJE BIEGANIE. 

 

Serce mówi tak, rozum szepcze nie. 

A organizm moje ciało daje znak, że tego bardzo chce. 

Ubieram strój specjalny, bo to wyjątkowe spotkanie i z niecierpliwością czekam już na nie. 

Buty tez specjalne i gdy patrzę na nie, to wołają do mnie, zabierz mnie na to spotkanie. 

Rozgrzewkę zaczynam, uśmiech mam na twarzy, bo już za chwilę spotkanie moja randka się wydarzy . 

Z moim ciałem, organizmem, moimi myślami. 

Biegnę kilometry pokonuję, tak niesamowicie szczęśliwy się czuję. 

Po treningu uśmiech i pot na całym ciele. 

Mówi mi, że randka się udała, że ta miłość i przyjaźń będzie trwała. 

A takich spotkań pokonanych kilometrów będzie wiele. 

I, że to zaowocuje w przyszłości, medalami, sukcesami i biegami. 

Bo ja się po prostu zakochałem i bieganie pokochałem. 

 

DLACZEGO TAK JEST.

 

Jestem jaki jestem, sam nie zrobiłem sobie tego. 

Jednak dla was jestem nikim i nie wiem dla czego? 

Bo to nie moja wina, że niepełnosprawnym się stałem. 

Jednak dla was nie ma to znaczenia, bo od razu mnie skreślacie. 

I choć mnie nie poznacie, ani nie porozmawiacie. 

Tylko za mój wygląd: poniżacie, obrażacie, na dno spychacie i skreślacie. 

Czym sobie na to zasłużyłem, co ja wam zrobiłem, czy tak wiele od was oczekuje? 

Mam swoje plany pasje i marzenia, w których się realizuje i szukam spełnienia. 

Choć się staram nie poddaję, sukcesy odnoszę . 

To nic to nie zmienia, bo i tak od was przykrości dostaję. 

Czemu to robicie, czy nie widzicie, jaki ból i krzywdę tym mi robicie. 

Czy ja nie mam prawa i nie zasłużyłem, by być w społeczeństwie tak jak każdy inny . 

I tak jak wy być szanowany i akceptowany. 

Bo to oprócz znalezienia sobie dziewczyny jedno z moich marzeń. 

Lecz to od was bardzo zależy. 

Wierzę, że tak się stanie i poczuję, że jestem kimś, że tak już zostanie. 

 

MAGIA PRZYJAŹNI. 

 

W otchłani nicości szarej codzienności, gdy walczysz o przetrwanie on przy tobie zawsze stanie. 

Jak zamkowe mury od wieków, niczym góry targane przez wiatry twardo stojące. 

Choć by ktoś wytoczył ciężkie działa, to cegła z muru będzie twardo stała i nie zostanie skruszona. 

Bo to działa siła magiczna i nadprzyrodzona. 

A gdy się znajdziesz na życia zakręcie, on ci poda rękę ładnie się uśmiechnie. 

A co najważniejsze on za to wszystko nic nie będzie chciał, 

tylko będzie wierzył w milczeniu, 

że ty też koło niego będziesz stał jak zamkowe mury przy zamku będziesz przy nim trwał. 

 

Wiersz ten napisałem ku pamięci nie żyjącym Dziadkom. 

 

PAMIĘĆ. 

Stojąc w mroku cmentarza, 

w mej duszy pojawia się smutek, 

serce bardzo boli. 

Ci których kochałem odeszli nagle odeszli tak szybko, 

czemu tak się stało jeden Bóg wie tylko. 

Nachylam się nad grobem zapalając znicze, 

łzy z oczu spływają, lecą po policzku, 

zatrzymują się w sercu pragną ból ukoić. 

Odmawiam modlitwę - dlaczego zabrałeś ich tak szybko mój Boże? 

Jak smutek mam ukoić, gdy za wami tęsknie, tak mi was brakuje, 

waszego uśmiechu, serca i dobroci. 

Ciągle mam w pamięci Babciu zapach twego ciasta, 

smak jego w ustach, dotyk twojej dłoni. 

Brakuje mi dziadku wspólnych wieczorów, oglądanych meczy, twoich cennych rad. 

Boję się sobie zadać pytanie, czy nie za słabo was kochałem, 

za te wspólne dni dobroci od was okazanej. 

Wierzę jednak, że jesteście w niebie i że na tamtym świecie odnajdziemy siebie, 

bardzo kocham was i w pamięci i w sercu mam, 

takich ludzi jak wy nie będzie już w życiu mym. 

 

Ten wiersz powstał na 75 urodziny babci. 

 

DLA BABCI. 

Tyś seniorką rodu, gdyby nie ty nas by tu nie było. 

Chociaż było ciężko radę sobie dałaś, na porządnych ludzi dzieci wychowałaś

Dzięki tobie właśnie wspaniałe wspomnienia mamy i piękne smaki i zapachy z dzieciństwa pamiętamy. 

Żyj nam jeszcze babciu długie ładne lata, by historia rodu była wciąż bogata.

 

DO MIŁOŚCI MEJ. 

 

Jesteś moim spełnieniem, powietrzem, natchnieniem. 

Moją muzą, boginią, którą wielbić i całować chcę. 

Jesteś piękna jak muzyka, która brzmi zmysłowo. 

Jesteś piękna jak cisza w której słychać bicie serca mego, które do ciebie się rwie i chce szeptać kocham cię. 

Jesteś piękna jak kwiatek skąpany rosą, otulony letnim wietrzykiem. 

Jesteś jak wodospad lśniący w porannym słońcu, 

jak ośnieżony szczyt skąpany w chmurach, 

jak rafa kolarowa w morskich wodach oceanu. 

Jesteś słodka jak malina, zerwana prosto z krzaczka, 

jak herbatnik skąpany w miodzie. 

Gdy w nocy patrzę na gwiazdy w której szukam twej, 

a księżyc się uśmiecha i szepcze do ucha, 

że anioły w niebie szepcą, że należymy do siebie, 

że ty i ja to jedno serce a nie dwa. 

Bo ja dla ciebie tylko chcę śpiewać serenady co dzień, 

pisać wierszem poezji tomy, całować na dobranoc, przynosić śniadanie rano, kochać do utraty tchu i być tym kim chcesz bym był, 

tym kim nie był jeszcze dla ciebie nikt. 

 

Wiersz, który napisałem na ślub siostry.

 

Idziemy do przodu jakaś siła nas pcha. 

Nas los prowadzi po różnych ścieżkach drogach. 

Jesteśmy mali na tym wielkim świecie, 

ale dążymy by znaleźć szczęście swe. 

Jak statek na morzach , niby wielki,

a gdy wpływa w sztorm to jest maleńki. 

I płynąc  wierzy, że znajdzie swa przystań, 

 że dopłynie tam gdzie chce. 

To tak jak my, płynąc przez życie wierzymy, 

że znajdziemy port i ostoję swą.

W tym szczególnym dniu, moja droga siostro.

Chcę powiedzieć ci, że szczęśliwy jestem. 

bo znalazłaś szczęście swe. 

Jesteśmy tak mali, a świat wielki jest,

a jednak twe szczęście Wojtek nazywa się.

To wyjątkowy facet, bo on sprawił, 

że jest dla ciebie całym światem ty dla niego też. 

Życzę wam miłości, jakiej nigdy nie miał nikt.

Byście wspólnie  szli przez życie, do końca waszych dni. 

Tobie siostro życzę jeszcze tego. 

Gdy już babcią będziesz i  wnuki przybędą  

i spytają cię kto twoją wielką miłością jest. 

Ty pokażesz, że tam właśnie siedzi   to wasz dziadek Wojtek jest.

 

 Niesty plik filmu za duży i nie dam rady dodać. Ale jak ktoś chce może występy na moim fb zobaczyć pozdrawiam 😀

 

Edytowane 5 godzin temu przez Dawidk1