Ranking

To i ja się pochwalę 😉moje octy jabłkowe było gdzieś 80 litrów, najstarszy ma 3 lata, pierwszy raz robiłem z wrotyczem. W przyszłym roku zrobię ocet z winogron. Zostało mi na krzakach około 100 kg, część rozdałem znajomym na wino a z reszty niech się cieszą ptaki😁

Wiem wiem ćwiczę regularnie. I brałem kilka razy udział zawodach biegowych ulicznych. Ale chciałbym bardziej dla niepełnosprawnych wziąść udział. Ale jak szukam ciężko coś znaleźć.

Dawid nic nie stoi na przeszkodzie jeśli nie masz jakichkolwiek przeciwskazań. Do takich zawodów powinieneś wcześniej się przygotować (systematyczny trening).

Trochę smakołyków z produkcji 2024 r. 😋.

Trochę całomięśniowych produkcja luty 2024 r.

Problemy w dokładnym opracowaniu tematu wynikają z tego, iż istnieje niewiele materiałów źródłowych, które by dokładnie opisywały szczegółową historię tych zakładów. Liczę jednak na to, iż DZIADEK,jako były pracownik przedsiębiorstwa, rozszerzy nieco naszą wiedzę,a może nawet wklei jakieś archiwalne zdjęcia. Zakłady Mięsne „Pekpol Ostrołęka” S.A. 1. Decyzja i budowa zakładu (1969-1974) • W 1969 roku zapadła decyzja o budowie zakładu przemysłu mięsnego w okolicach Ostrołęki — wybrano lokalizację „na granicy Mazowsza i Podlasia”, ze względu na zaplecze żywca w tym regionie. • Rozpoczęcie budowy nastąpiło w 1970 roku • Oficjalne otwarcie zakładu miało miejsce 16 października 1974 roku. • Zakład powstał jako część struktury przemysłu mięsnego w systemie centralnym – początkowo pod egidą Mazowiecki Kombinat Przemysłu Mięsnego w Warszawie, która w 1975 roku przekształciła się w Okręgowe Przedsiębiorstwo Przemysłu Mięsnego w Warszawie. • Lokalizacja (Ławy – powiat ostrołęcki) zapewniała dobry dostęp do surowca wieprzowego i tradycji regionu. Znaczenie: W czasach PRL-u taki zakład był jednym z ważnych inwestycji regionu – dawał zatrudnienie, rozwój infrastruktury i był elementem planu uprzemysłowienia. 2. Działalność w czasach PRL i wczesnej transformacji (1974-1990) • Po uruchomieniu produkcji w 1974 roku zakład funkcjonował w ramach państwowego przemysłu mięsnego. Źródła podają, że jeszcze w latach 80. prowadził pełny cykl – skup żywca, ubój, przetwórstwo i zagospodarowanie ubocznych produktów. • W 1989 roku zakład został wydzielony z OPPM i rozpoczął działalność jako samodzielne przedsiębiorstwo – Przedsiębiorstwo Przemysłu Mięsnego „Ostrołęka”. • W 1990 roku firma osiągnęła wskaźnik rentowności brutto na poziomie 18 % – co wskazuje, że mimo liberalizacji rynku i wyzwań gospodarki transformującej się, radziła sobie nie najgorzej. 3. Przekształcenia własnościowe i pierwsze lata po transformacji (1991-2000) • 25 marca 1991 roku przedsiębiorstwo zwróciło się do Ministerstwo Przekształceń Własnościowych z wnioskiem o przekształcenie w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa — co nastąpiło 31 maja 1991 r. Pod nazwą Zakłady Mięsne „Ostrołęka” S.A.. • 27 lipca 1993 roku akcje firmy zostały dopuszczone do obrotu na rynku publicznym. • Następnie w 1997-1999 nastąpiły zmiany udziałowców: m.in. NFI Hetman objął 33 % udziałów, a Zakłady Mięsne Morliny S.A. – 22 %. W kolejnych latach Morliny stały się właścicielem głównego pakietu akcji (76,58 %). • W tym okresie zakład zaczął być silnie uzależniony od Morlin – m.in. w zakresie surowca, sprzedaży, handlu. Zlikwidowano część linii produkcyjnych (np. ubój, mączki), zamknięto sklepy firmowe w niektórych miastach. 4. Kryzys i restrukturyzacja (2000-2005) • W roku 2002 firma została przejęta przez SPS Handel S.A. – zakup akcji po tym, jak ponad 60 % produkcji były na potrzeby Morlin. Firma miała duże obciążenia: wysokie koszty podatku od nieruchomości, przestarzały majątek, brak działu marketingu i handlu, nieprzystosowanie do wymogów UE. • 4 grudnia 2003 roku złożono wniosek o upadłość spółki z możliwością układu. Produkcja została całkowicie wstrzymana. • W lutym 2004 roku produkcję udało się wznowić, została opracowana nowa linia produktów, nowe opakowania, zaprojektowany plan restrukturyzacji majątku – część powierzchni wydzierżawiono, zbędny majątek sprzedano. 29 czerwca 2004 r. zakład otrzymał decyzję o dostosowaniu się do wymogów UE. • Układ z wierzycielami został zawarty 16 marca 2005 roku – 60 % wierzytelności zostało zamienione na akcje zakładu. Kapitał zakładowy podwyższono 4 maja 2005 roku. • We wrześniu 2005 roku zakład zakupił markę Pekpol (dotychczas wykorzystywaną przez inną firmę) jako część strategii zmiany wizerunku. Zakłady „Ostrołęka” zmieniły nazwę na „Pekpol Ostrołęka”. 5. Rozwój i modernizacja (2005-2015) • Po restrukturyzacji zakład skupił się na modernizacji parku maszynowego, wdrożeniu standardów jakościowych (m.in. IFS, BRC) oraz automatyzacji procesów produkcyjnych. • W 2009 roku świętowano 35-lecie zakładu – wówczas podkreślano, że firma przeszła od dominującej produkcji nakierowanej na ilość, do strategie jakościowe i rynkowe. • W tym okresie rozszerzono rynki eksportowe — produkty trafiały nie tylko do całej Polski, ale także do krajów Europy Zachodniej i Wschodniej. 6. Współczesność (2015-2025) • Zakład działa pod marką Pekpol, oferuje szeroki asortyment wędlin, kiełbas, wyrobów blokowych, garmażeryjnych, także produktów wege/vegan. • Firma w swoich komunikatach podkreśla automatyzację procesów, inwestycje w kapitał ludzki, rozwój nowych marek produktowych oraz ekspansję na nowe rynki w latach 2023-2025. • Produkcja odbywa się w zakładzie przy ul. Przemysłowej 31 w Ławach (gmina Rzekuń, powiat ostrołęcki). • Firma uzyskała liczne nagrody i certyfikaty jakości; utrzymuje znaczącą pozycję w branży mięsnej w Polsce. 7. Znaczenie i wpływ lokalny • Zakład był i jest jednym z ważniejszych pracodawców w regionie Ostrołęki — zarówno w czasach PRL-u, jak i dziś. • Przyczynił się do rozwoju przemysłu przetwórczego w regionie, a także współpracy ze środowiskiem rolniczym (dostawy żywca). • Modernizacje i restrukturyzacja zakładu miały też wpływ na dostosowanie infrastruktury przemysłowej oraz standardów produkcji spożywczej w regionie. Ten ciekawy film na pewno przybliży Wam historię zakładu: https://www.youtube.com/watch?v=p38JViJFOAw

Tak każdy medal za udział ten co na zdjęciu. A miejsca na podium puchar i nagrodę. Ale chciałbym pojechać na bardziej profesjonalnie zawody. Np. Biegowe czy rowerowe.

Bardzo fajnie, że każda kategoria rywalizowała w innych konkurencjach. Jednym słowem dużo medali zdobyto..Cz były jakieś nagrody specjalne ?

Konkurencji było kilka zależnie od wieku. Kategorie wiekowe to do 18 lat, od 18-30 lat, od 30-50 i powyżej 50. A konkurencje były te niższe kategorie rzutki-darts kto najwięcej punktów i skok z miejsca kto najdalej. A mój przedział wiekowy rzut piłka lekarska kto najdalej. I rzut woreczkami na punkty do otworów. I jeszcze dla tych na wózkach był tor przeszkód.

Zawartość słoików bardzo smaczna, szybko znikało na zlocie 😋 Dokładnie tak jak piszesz Krzysziek. Poza tym gratulacje dla Justyny, ma zmysł kulinarno- artystyczny.

Dawid przyjmij moje wielkie gratulacje 😀. Napisz kilka zdań ile i jakie konkurencje były rozgrywane na spartakiadzie..

Dziś byliśmy na imprezie Śląskie bez barier w Katowicach. Impreza jak zawsze super. A emocje sportowe nie do opisania. Bo bardzo uwielbiam sport. Dziękuję wszystkim co z nami byli i nas wspierali. A Marcie Gratuluję 2 miejsca 😃

Kabanosy – prawdziwa legenda polskiego wędzenia Skąd się wzięły kabanosy ?? Słowo „kabanos” pochodzi od dawnego określenia kabana – tak na Mazowszu i Podlasiu nazywano młodego, dobrze utuczonego wieprza, karmionego głównie ziemniakami i zbożem. Mięso takiego kabana miało wyjątkowy smak i tłustość, idealną do długiego suszenia. Pierwsze kabanosy pojawiły się prawdopodobnie w XIX wieku, wśród chłopów i drobnych rzemieślników, którzy szukali sposobu na utrwalenie mięsa bez lodówki – przez solenie, peklowanie i suszenie. W ten sposób powstał wyrób lekki, trwały i niezwykle aromatyczny. Kabanos stał się symbolem polskiego rzemiosła mięsnego – w okresie PRL był jednym z nielicznych produktów mięsnych eksportowanych na Zachód, często pod nazwą Polish Snack Stick lub Kabanossi. W 2011 roku „Kabanosy staropolskie” zostały wpisane do rejestru Gwarantowanych Tradycyjnych Specjalności (GTS) Unii Europejskiej – obok oscypka i bryndzy podhalańskiej. Opisany przez smakoszy z początku XX wieku tak: „Kiełbasa cienka jak palec, twarda i łamliwa, w ustach krucha jak suchar, a w zapachu wonna dymem i pieprzem. Połamać ją, to jakby otworzyć kuferek wspomnień – pola, żniwa i ciepły dym z olszyny.” Ciekawostki W dawnych przepisach nie dodawano cukru ani fosforanów – słodycz pochodziła naturalnie z mięsa i dymu. Kabanosy często wędzono na zapas dla podróżnych, myśliwych i żołnierzy – były lekkie, nie psuły się i nie wymagały chłodu. W wielu regionach Polski (np. na Mazowszu) kabanosy podawano z gorącą herbatą i chlebem żytnim – jako prosty posiłek w polu.