EAnna

Jeżeli tak, to na początek wystarczy mleko, waga gramowa, podpuszczka (to nie sprzęt), durszlak, pielucha tetrowa lub ehusta serowarska i siatka wędzarnicza. Dodatkowo sól i zioła. Mając to i sprzęt, który wcześniej wymieniłeś (garnki, wiadra), można zrobić ser a'la koryciński, parzony-podobny do oscypka i ricottę. Inne sery wymagają form do ociekania, czasami prasy. Coś mi się wydaje, ze pod pretekstem serów chcesz małżonki się pozbyć :grin: Przewieź ją od razu z łóżkiem, coby pielęgnowała te sery :lol: :lol: :lol: To oczywiście żart. Sery dojrzewające, w tym pleśniowe, wymagają pielegnacji, odwracania, przemywania, oskrobywania. Jeżeli chodzi o pleśniowe to często stawia się je na sztorc i odwraca 2x dziennie potem raz dziennie o 90st. na obwodzie, aby pleśń rozwijała się równomiernie i/lub był dostęp powietrza do kanałów z pleśnią. Doglądanie co kilka dni nie wchodzi w rachubę.

Wędlinki, jak zwykle u Grzegorza, jak malowane. Wspaniała aranżacja zdjęć potęguje efekt. No, jak się jest MISTRZEM to można i drutem temperaturę zmierzyć. Kol. Bagno, nasz Główny Technolog opanowal tę sztukę. Ale trzeba mieć talent i niebagatelne doświadczenie aby własne odczucia prawidłowo zinterpretować. Polecanie tej metody początkujacym lub ludziom o zgrubiałym naskórku (kolega gołą ręką sprawdzał obecność faz w zasilaniu i przenosił szklankę z wrzątkiem :grin: ) nie jest IMHO najszczęśliwszym pomysłem. Od krytycyzmu wobec METODY do drwin z OSOBY droga jest daleka. Jeżeli Cię uraziłam, to szczerze przepraszam.

Tak. Najlepiej słyszeć i ew. czytać w oryginale. Żadne tłumaczenie nie odda ducha i klimatów tej gwary. Jak przetłumaczyć choćby to słynne "łonačenie". Przypomniał mi się "hanyski ślub": Faroż udziela ślubu i wygłasza formułkę: "Hej tam ze zadka biera wos za świadka, że łona łonego bierze za łonego, a łon łoną bierze za łoną."

Na to wygląda. Niektórzy na tym forum radzą, że by temp. sprawdzać ręką dotykając kija (w domyśle: drewnianego). Aby kij zaczął "parzyć" musi się długo, ostro grzać. Potem uzyskuje się takie swojskie kolorki. Nie krytykuję broń Boże kol. Kreona bo być może, to zamierzony efekt. Moja uwaga odnosi się wyłącznie do związku koloru szynki z faktyczną temperaturą wędzenia (bo przecież szynka była parzona a nie pieczona).

O jakie sery chodzi? O jakie ilości? Jeżeli twarogi to sprawa jest prosta, sprzęt kuchenny + pielucha tetrowa + termometr ale to dla potrzeb domowych. Wszystko zależy od wielkości produkcji. Czy małżonka już robi lub robiła jakieś sery? Jeżeli nie, to najlepszym prezentem będzie kurs. Napisz coś wiecej o rodzaju i wielkości planowanej produkcji, czy przerabiacie własne mleko czy kupowane.

Śląsk ma wspaniałe tradycje wyrobu wędlin domowych. Może coś się uda jeszcze z tego odgrzebać :???: . Kiedyś przy familokach były szopki, w których chowano króle i świnki. Np. śląskie krupnioki są zdecydowanie mocniej przyprawione niż kaszanka "ogólnopolska". Robiono również z powodzeniem wędliny dojrzewające wg lokalnej technologii ale kto dzisiaj o tym jeszcze ma pojęcie? Sama bardzo żałuję, że nie wypytałam mojego fatra o kiełbasy robione w jego knajpie. Niestety, nie zachowały się żadne zapiski.

Wszystkie Twoje wpisy są, tylko w innych tematach. Wejdż na swój profil i swoje wszystkie posty. Nie odpowiedzieliśmy Ci z tego powodu, że musi więcej osób zgłosić akces i konieczne jest ustalenie możliwości rezerwacji terminu w Bukowinie.

Witamy Cię Michale na forum. Mamy nadzieję, że podzielisz się z nami tajnikami wyrobu wedlin dojrzewających. Te wedliny - dobrze zrobione - to prawdziwe wyzwanie :!:

[ Dodano: Sob 10 Gru, 2011 00:55 ] jest jeszcze kiełbasa "Bielska", gdzie 60% to wołowina ale rozdrabniana na sitku"5".Kiełbasa jest super_hiper_bajobongo :lol: :thumbsup:

I nie nadaje się do robienia serów podpuszczkowych.

Podgardle, tłusty boczek, okrawki tłuszczu z formowania dużych kawałków, z pachwiny. Rzeźnicy mają na pewno na zapleczu bardzo tłuste okrawki. Trzeba tylko zapytać.

Kanapki_na_salcesonie :thumbsup:

Żywy jesiotr z Makro - 30,44zł/kg.

A dlaczego masz wątpliwości? Czyżby to było bardzo skomplikowane? Robię często wg tego przepisu i dodaję krojoną słoninę. Jest jej niewiele, kostki kroję o boku 0,5cm. Stanowią ładny akcent retro w tej kiszce. Jeżeli jeszcze kiszkę podwędzi się w zimnym dymie to jest odlot :thumbsup: Nie chcę być niegrzeczna, ale wyjaśnij proszę, co chciałeś tym wpisem wyrazić?

http://gorsky.pl.yellowpages.pl/wyroby_drewniane/k11161.html Nie mogę namierzyć sklepu internetowego a był. O formy musisz się dopytać. Na pewno mają bo kupowałam u nich na warsztaty serowarskie. Również foremki do masła.

Firma GORSKI z Murzasichli. Ma stronę internetową.

Nie zarzekaj sie tylko spróbuj. Nie musisz wędzić, zrób szyneczkę parzoną z indyka lub białą kiełbasę. W Tychach jest sklep z wędliniarnią na zapleczu, w którym możesz kupić wyroby robione wg starych receptur. Sklep uruchomili absolwenci naszej Szkoły Domowego Masarstwa. Zapewniam Cię, że degustacja przebiegła pomyślnie, a jestem bardzo surowym i wymagającym audytorem :grin: .

I o to chodzi. Zakupiłam półblondi 23. listopada po 7,80/kg. (Pogoda sprzyja peklowaniu. Jak na razie solanka w przeźroczystym stanie. Trochę podbarwiona na różowo i tyle).

Myslisz o takim, z dodatkiem sody? Zawsze można spróbować na kawałku. Zrobiłabym jeszcze inna próbę, w kierunku formowania do wędzenia. Próba na kawałku: dać go do solanki a dopiero w następnej kolejności podgrzać do 55st. i wyciskać z formowaniem. Sól upłynnia pewne frakcje kazeiny. Pytanie, czy one w ogóle są w omawianym serze :???: .

to jest chyba trafna diagnoza. Myślałam ew. o wykorzystaniu do sernika ale zbyt suchy twarogo/ser (?) w serniku też nie jest dobry. Chyba, żeby zrobić z większym dodatkiem budyniu.

Skoro dałaś standardową ilośc podpuszczki a w dodatku jest wyczuwalna kwasowość (co normalnie znacznie przyśpiesza krzepnięcie) to: albo podpuszczka straciła swą moc albo mleko jest z wadą, utrudniającą krzepnięcie. Może krowa jest na ocieleniu a nadal jest dojona? Takie mleko nie nadaje się na sery podpuszczkowe.

Andyandy, Uważam, że trochę Cię poniosło. Pomyliłeś zdaje się poradnik specjalistyczny ze stroną internetową i forum. Jeżeli w tym pierwszym przypadku za dziełem stoi jedna "szkoła", autor lub najwyżej kilku autorów ze znanymi nazwiskami, tutaj jest "zbiór dzieł" indywidualnych ludzi, z zasady anonimowych, reprezentujacych różne szkoły i odobiste doświadczenia. Nie ma takiej opcji jak najlepsze, ponadczasowe rozwiazanie. Może być optymalne, ale dla danej chwili, dla danego miejsca i konkretnego użytkownika. Poza tym strona internetowa którą chcesz zmodernizować (w jakim aspekcie jeszcze się zapytam?) ogarnia wiedzę z wielu dziedzin więc nie jestem pewna, czy posiadasz kompetencje do totalnej jej oceny z tak daleko idącymi wnioskami. Siłą internetowych stron tematycznych jest różnorodność prezentowanych poglądów a nie unifikacja rodząca w efekcie stagnację i marazm. Strony internetowe i fora dyskusyjne dają szansę ludziom o ukształtowanych na dany temat poglądach do ich prezentacji w formie wyczerpujacych artykułów. Wartość tych materiałów weryfikują jednak internauci i czas a nie autor. Przy czym szacunek dla osób o odmiennych poglądach jest warunkiem koniecznym dla utrzymania atmosfery twórczej na forum i nie ma miejsca na "jedynie słuszne" interpretacje. Wszyscy wiemy, że Maxell zaoferował Ci specjalne miejsce na Stronie Głównej dla Twoich artykułów. Powinny one być kompendium wiedzy i bazą dla zainteresowanych osób. Myślę, że taka forma przekazywania informacji będzie o wiele bardziej efektywna niż ciągłe "załamywanie rąk" nad fragmentami rozwiązań z konstatacją, że noszą znamiona kolejnego bubla oraz, że "wszystko jest na tym forum".

Tutaj masz wszystko: http://wedlinydomowe.pl/mieso/wieprzowina/1081-klasyfikacja-miesa-na-podstawie-rozbioru-lopatki-wieprzowej

dziera, A co z klasyfikacją łopatki? W łopatce masz mięsa klasy I, II, III, IV, tłuszcz drobny... Jeżeli wszystko potraktujesz jednym sitkiem o dużym oczku to możesz mieć kiełbasę twardą, jak napisał pis67, a między zębami "dziady' :sad: A ja uwierzyłam, że: :???:

A jednak nie mamy na to wpływu. Pochowałam dwa psiaki; pierwszy, to był przesympatyczny kundelek, drugi, to rasowy, piękny bedlington terier. W ubiegłym roku odeszła od nas kicia. Zdechła ze starości, przeżyła 20 lat!!!.