Anuś

świadziu .... sto lat ... zdrówka i pomyślności :)

nikt na pewno nie nazwie Cię ''wyrodnym synem''.... to sytuacje losowe, nie zalezne od Nas ... tak chcieli Twoi Rodzice. Opisywałam historię ludzi, których kontakt z dziećmi jest kilka razy do roku.... ale nie z powodu odległości ich dzielącej (tylko 50 km ) ale z powodu braku zainteresowania sie ludźmi starszymi przez ich własne dzieci.

jakich pomidorów ? w jakiej one mają być postaci? a czosnek w postaci granulowanej?

1 łyżka płaska soli ... ale bez pieprzu

10 % ocet

Cieszę się, że ktoś przeczytał tą historię dwojga ludzi .... historię jedną z kilku które miałam przyjemność poznać. Pisząc ją wczoraj bałam się że nie otrzymam żadnej odpowiedzi do mojego postu... a tu takie miłe zaskoczenie :blush: Ci ludzie, których świat kończy się na ich własnym podwórku czy czterech ścianach w bloku mają swoje potrzeby, swoje pragnienia i wiele się można od nich nauczyć. Powinni być otoczeni miłością i troską ze strony ich bliskich, A My jako społeczeństwo powinniśmy akceptować ich z należytym szacunkiem i otoczyć opieką, a często jest tak że traktujemy ich jak zbędny balast... nikomu nie potrzebny. A Oni tak niewiele od Nas oczekują .... chcą tylko chwilkę porozmawiać i poczuć, że są jeszcze na tym świecie komuś potrzebni.

Wirus spóźnione ale szczere życzenia urodzinowe... zdrówka Ci życzę, bo to najważniejsze

Składniki 4 kg buraków 1 kg papryki 1 kg cebuli 1 kg selera 4 korzenie chrzanu ( dość duże ) szklanka oliwy do smażenia 2 szklanki wody Wykonanie Cebulę i paprykę pokroić w kostkę. Podsmażyć na oliwie przez 3 minuty. Następnie dolać ciepłą wodę i dusić kolejne 2 minuty. Dodać utarte na grubej tarce buraki, seler i chrzan i podgotować wszystko około 5 minut, a następnie schłodzić. Nakładać do słoików i pasteryzować około 10 minut.

Składniki 6 kg buraków 6 dużych cebul 6 ząbków czosnku Zalewa 6 szklanek wody 1.5 szklanki octu (można dodać więcej ja dałam 2 szklanki ) 3 łyżki soli 2 szklanki cukru 15 ziaren pieprzu 15 ziaren ziela angielskiego 10 gożdzików 5 liści laurowych Wykonanie Buraki ugotować w skórce, obrać i zetrzeć na grubej tarce. Cebulę drobno pokroić a czosnek przepuścić przez praskę. Warzywa zalać gorącą zalewą pozbawioną przypraw i odstawić na 24 godziny. Potem odsączyć z nadmiaru zalewy, włożyć do słoików i pasteryzować 15 minut. Pozostały sok wlać do małych słoiczków i też pasteryzować.

Wiem że jest to forum wędliniarskie, ale może czasami warto między jednym wędzeniem a drugim, między pieczeniem ciasta a lepieniem pierogów, czy wynoszeniem kolejnej partii przetworów do piwnicy zastanowić się nad życiem innych ludzi na tym świecie. Z racji wykonywanego zawodu często odwiedzam ludzi starszych mieszkających na wsi, żyjących w różnych warunkach, często w biedzie i samotności. Podam taki jeden przykład choć znam takich przypadków kilkanaście. Małżeństwo.... oboje w podeszłym wieku, mieszkające z dala od miasta, na skraju wsi. Domek drewniany. W środku skromnie, ale czyściutko. Witają mnie od progu zadowoleni że ktoś ich odwiedził. Starsza Pani stawia na stole ciasteczka i robi herbatę, zaparzoną z esensji, która stałą w czajniczku na pięknym kaflowym piecu. Spragnieni rozmowy siadają przy stole i opowiadają jeden przez drugiego co ostatnio się u nich wydarzyło. Są to wydarzenia dla Nas błache i zwykłe, ale dla nich są czymś szczególnym. Kiedy proponuję wizytę u lekarza i zrobienie badań- odmawiają, twierdząc, że nie mają czym dojechać i że to daleko. Kiedy pytam o dzieci starszy Pan ożywia się i ze łzami w oczach opowiada, jakie ich dzieci mają dobrą pracę... że mieszkają w dużym mieście niecałe 50 km od ich domu, że syn kupił samochód z salonu, a córka była na wczasach zagranicznych. Są dumni ze swoich dzieci, ale kiedy stawiam pytanie, kiedy ostatnio dzieci ich odwiedziły, ich miny robią się smutne, ale też szybko je usprawiedliwiają że ... ''praca i pieniądze trzeba zarabiać''. Widzę na kredensie nieco zniszczone zdjęcia wnucząt. Pewnie codziennie biorą je do ręki i patrzą na swoje pociechy... nowych zdjęć nie mają... dzieci nie dowiozły. Pojechałam tam wykonać iniekcję, choć dla tych ludzi było to ważne... to ważniejsza od wszystkiegom okazała się rozmowa z kimś obcym, komu mogli powiedzieć o swoich problemach. Tak niewiele było im potrzeba, aby poczuli się trochę szczęśliwi. Starszy Pan na koniec wizyty oprowadził mnie po podwórku jakby chciał jeszcze porozmawiać. Jego żona przyniosła w miseczce kilka jajek i koszyczek jabłek, jako podziękowanie za pomoc i zabiegi. Na pożegnanie pytali kiedy znowu ich tu odwiedzę... tak bez potrzeby... aby tylko porozmawiać. Nie byłam w stanie odmówić. To taki tylko jeden przykład... jeden z wielu które znam. Często jednak tak wygląda jesień życia ludzi na wsi. Czy samotność.... to jedyne co im zostało? Czy w tym współczesnym świecie zapomina się o bliskich? Czy jest to kwestia wychowania ? Czy uczymy Nasze dzieci szacunku do osób starszych i chęci niesienia im pomocy? Nie wiemy przecież czy kiedyś do Naszych drzwi nie zapuka Ona .... samotność Jeśli temat mało ciekawy .... to proszę z nim do kosza.

No to witamy Cię po przerwie .... miło że wróciłeś :clap:

to już nie musiz Nas teraz podglądać .... witamy Cię Heniu

Marysiu ciasto wygląda rewelacyjnie :clap: i pewnie tak samo smakuje... wyszło dość wysokie ... czyżbyś sugerowała upiec na mniejszej blaszce ?

Olga ... pracowita Tyś jak mróweczka ja też zrobiłam choć z nie tak ogromnej ilości. Zmieszałam w sokowniku aronie razem ze śliwkami... wyszedł pyszny sok Można też do aronii w sokowniku dodać listki mięty.

Żona tak zrobiła wiśnie - miały "kopa" można zrobić tak jak ja robię ... a można słoiki z konfiturą pasteryzować 15 minut...

Daj przepis, dżemy to moja kobietka robi i zrobi. .... to nie dżem ... tylko konfitura Przepis na konfiturę z aronii i gruszek 2 kg aronii zamrożonej na 24 godziny 1 kg gruszek sok z jednej cytryny 650 gram cukru 1 płaska łyżeczka cynamonu Połowę aronii zmiażdżyć , dodać cukier i gotować na małym ogniu często mieszając,,, po kilku minutach gotowania dodać pozostałą część aronii i ponownie zagotować. Gruszki obrać ze skórki i pokroić w małą kosteczkę wrzucić do garnka dodać sok z cytryny i cynamon. Dusić owoce, aż staną się miekkie, ale nie rozgotowane. Aronię ponownie zagotować, kiedy owoce staną się szkliste dodajemy podsmażone gruszki. Całość dusimy kilka minut na małym ogniu i gorącą konfiturkę przekładamy do słoików, które odwracamy do góry dnem i pozostawiamy do momentu wystygnięcia.

pis... zrób dżem z gruszek i aronii

jak coś zostanie to będzie na .... drugie śniadanie

Piotr... wyrazy głębokiego współczucia... [*] [*][*]

tier spóźnione ale szczere zyczenia wszystkiego najlepszego w dniu urodzin

Aniu, wrzuć zdjęcia tego co kupiłaś obiecuję, że jutro wstawię zdjęcia....

szkoda, że nie ma na zdjęciach pokazanych wyrobów z gliny, które są przepiękne w swoim wyglądzie.... no i brak koszy... koszyków i koszyczków z wilkliny... ale to wszystko najlepiej zobaczyć na ''żywo''... więc nie pozostaje nic innego jak przyjechać samemu ... za rok

[*] [*] [*] Wyrazy współczucia dla całej rodziny.

ciechowy... można i czerwoną kapustę tak robić tym sposobem co podał Gonzo... można, a nawet trzeba... bo jest bardzo dobra

proszę bardzo... :wink: http://www.znajdzprzepisy.pl/s/dynia-makaronowa.html jest w czym wybierać... :grin: