Skocz do zawartości

zemat

Użytkownicy
  • Postów

    528
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez zemat

  1. Nazwa : Edmund Loose Gospodarstwo Rolne Edmund Loose Adres : Łęg 3 42-714 Lisów Telefon : 691-391-104 Strona WWW : Adres e-mail : hotwojciech@onet.eu Krótki opis : Gospodarstwo rolne zajmuje się hodowlą trzody chlewnej w ilości 3000 sztuk rocznie. Nazwa : Elżbieta Dąbrowska Gospodarstwo rolne Adres : 13-100 Nidzica, Wólka Orłowska 10/2 Telefon : 0 606-450-515 Strona WWW : Adres e-mail : karol.ela@poczta.onet.pl Krótki opis : Gospodarstwo zajmuje się hodowlą, rozrodem świń rasy PIC i sprzedażą prosiąt. Nazwa : Gospodarstwo Rolne Górecki Rafał Adres : Lipie 19 63-645 Łęka Opatowska pow.Kępno woj.Wielkopolskie Telefon : 607797129 Strona WWW : Adres e-mail : Krótki opis : Gospodarstwo prowadzi sprzedaż prosiąt towarowych oraz loszek i knurków rasy złotnickiej białej i złotnickiej pstrej
  2. Pietrain http://www.cbr.edu.pl/rme/dane/9_1_image008.jpg Pierwsze osobniki tej rasy wyhodowano na przełomie lat 1919 i 1920 w Belgii, a oficjalnie istnieje od 1954 r. Prawdopodobnie powstała przez skrzyżowanie rasy Yorkshire z rasą świń bayeux, mając w swoim rodowodzie geny rasy berkshire. Świnie tej rasy trafiły do Polski w 1965 r. Jest to rasa wybitnie mięsna, hodowana w czystości rasy lub używana do krzyżówek towarowych, jak też do wyprowadzania nowych ras i linii genetycznych. Świnie pietrain są niewielkie, ich tułów jest średniej długości, nogi mają krótkie, głowę małą, uszy pochylone do przodu. Umaszczenie jest szarobiałe z nieregularnymi plamami czarnymi i rudymi. Rasa ta charakteryzuje się: * szybkim wzrostem i rozwojem do uzyskania masy około 75 kg, później nieco wolniej; * niską płodnością i kłopotami z rozrodem (niezdolność do krycia lub odchowu prosiąt z powodu osłabienia kończyn). Jest to znakomita rasa we wszystkich systemach krzyżowania - jako komponent ojcowski z rasami białymi i jako komponent ojcowski lub mateczny do produkcji knurów krzyżówkowych z rasami Hampshire i duroc. Duroc http://www.cbr.edu.pl/rme/dane/9_1_image009.jpg Rasa ta powstała w USA pod koniec XIX w. i jest obecnie najpopularniejszą rasą świń w tym kraju. W 1883 r. założono Amerykański Związek Hodowli Świń Duroc-Jersey i odtąd zaczęto krzyżować obie odmiany ze sobą, a nazwę ograniczono do słowa „duroc”. Wzorzec rasowy ustalono w 1885 r. Świnie tej rasy są średniej wielkości, w typie mięsnym, tułów mają mocny i głęboki, głowę średniej wielkości, uszy lekko zwisające, umaszczenie jest czerwone: od złocistego do ciemno mahoniowego. Rasa ta charakteryzuje się dobrym umięśnieniem, bezstresowością i łatwością aklimatyzacji. Masa ciała loch wynosi średnio 300 kg, a knurów 350-400 kg. Plenność loch wynosi 9,5 prosiąt żywo urodzonych w miocie. Duroc jest odległy genetycznie od krajowych ras białych, co gwarantuje bardzo wyraźny efekt heterozji w pierwszym pokoleniu mieszańców. Stosowany jako komponent ojcowski w krzyżowaniach trzyrasowych z loszkami pbz i wbp (lub wbp x pbz) i mateczny lub ojcowski - do produkcji knurów mieszańców ras mięsnych. Hampshire http://www.cbr.edu.pl/rme/dane/9_1_image010.jpg Rasa wyhodowana w drugiej połowie XIX w. w USA. Znaczny wpływ na jej powstanie wywarły świnie angielskie easy essex i wessex saddleback (z hrabstwa Hampshire). Pierwszy związek hodowców tej rasy powstał w 1893 r. Świnie rasy Hampshire należą do typu mięsnego, odznaczają się średnią wielkością, czarnym umaszczeniem z białym pasem przechodzącym przez łopatki, przednie kończyny i brzuch; krótkimi i stojącymi uszami oraz średniej wielkości tułowiem. Masa ciała knurów wynosi średnio 320 kg, a loch 280 kg. Odznaczają się wysoką plennością, dobrą wartością tuczną i wydajnością rzeźną. Używane są do krzyżowania towarowego w USA oraz w wielu krajach europejskich, jako komponent ojcowski. Rasa Hampshire do Polski została sprowadzona w latach siedemdziesiątych XX w. Belgijska zwisłoucha (Landrance Belguique) http://www.cbr.edu.pl/rme/dane/9_1_image011.jpg asa wyhodowana w Belgii w wyniku krzyżowania świń krajowych, początkowo z rasami: duńską, holenderską i niemiecką, a następnie krzyżowana z rasą wielką białą angielską i pietraine. To rasa typu mięsnego, charakteryzująca się długim i szerokim tułowiem. Umaszczenie jest białe, uszy małe i pochylone ku przodowi. Masa ciała knurów wynosi średnio 287 kg, a loch 270 kg. Rasa ta stanowi doskonały komponent męski do krzyżowania towarowego i z tego względu została włączona do programów hybrydyzacji w wielu krajach europejskich tj. Austria, Niemcy, Czechy i Słowacja. Źródło: POLSUS
  3. są to najstarsze rasy w Polsce objęte programem Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich i tutaj się zgadzam
  4. zemat

    Przywitanie

    dołączam się do życzeń
  5. powtarzalność zawsze jest związana z gramaturą, no i jakość mięsa
  6. pobrałem super jakość, dzięki zastanawiam się czy była 1,2,3....16 a może dalej
  7. Nie wiem z czego to wziąłeś? Zastanowić się trzeba czy chcesz nowy budynek czy adaptować istniejący. Radzę ci zrezygnować z rzeźni bo to problem i może się stać nie rentowna. HACCP będzie najdroższy z papierów a ja bym powiedział że większe niż normalnie tylko trzeba zbadać rynek
  8. chodzi mi o drób i osłonka to mi coś nie pasi :wink:
  9. Świnia złotnicka pstra http://www.bioroznorodnosc.izoo.krakow.pl/files/swinie/zdjecia/pstra/pstra3.jpg Świnia rasy złotnickiej pstrej jest średnio duża, o harmonijnej budowie ciała, dobrze związana. Dopuszczalny jest dymorfizm płciowy szczególnie w starszym wieku. Głowa powinna być średniej wielkości , ryj średnio długi i prosty, uszy pochylone do przodu, średniej wielkości. Tułów długi, lekko spłaszczony, dopuszczalna jest lekka karpiowatość grzbietu. Zad dobrze wypełniony, może być lekko spadzisty. Kończyny mocne o grubej kości. Co najmniej 12 prawidłowo rozwiniętych sutek, dopuszczalna jest asymetria jednego sutka. Umaszczenie łaciate, czarno - białe, ponad 50% maści białej. Przy czym najbardziej pożądany jest układ łat sprawiający wrażenie „drugiej skóry” narzuconej na grzbiet zwierzęcia. Eliminować należy osobniki ze skórą siwo pigmentowaną pod białą szczeciną lub rudymi przebarwieniami. Szczecina powinna przybierać barwę pigmentu skóry. Knury odznaczają się wysokim libido, a lochy dużą troskliwością macierzyńską. Płodność rzeczywista wynosi ok.11 prosiąt. Masa ciała dorosłych osobników: * knury: 300 - 350 kg * lochy: 200 - 300 kg http://www.bioroznorodnosc.izoo.krakow.pl/files/swinie/zdjecia/pstra/pstra9.jpg Są to świnie w typie mięsno – słoninowym w kierunku mięsnym, późno dojrzewające, średnim tempie wzrostu. Literatura: Świnia rasy złotnickiej pstrej 1. Alexandrowicz S., (1952): Badania nad trzodą chlewną w woj. olsztyńskim ze szczególnym uwzględnieniem świń o cechach prymitywnych. Prace Roln.-Leśne PAU Kraków , nr. 64 2. Alexandrowicz S., Czubak J., Ratajszczak M., (1952): Wykorzystanie mieszańców świń o cechach prymitywnych do wytworzenia rgrupy rasowej o użytkowości mięsnej. Maszynopis, Wyniki trzyletniej pracy hodowlanej wykonane na zlecenie Instytutu Zootechniki 3. Alexandrowicz S., Ratajszczak M., Znaniecki P., (1973): Wyniki krzyżowania knurów landrace i loch złotnickich pstrych z uwzględnieniem określenia mięsności potomstwa na zasadzie ciężaru właściwego szynek Zeszyty Problemowe Postępów Rolniczych 1973 nr. 139, str. 135 - 136 4. Alexandrowicz S., Ratajszczak M., (1968): Badania nad wartością towarowego krzyżowania świń rasy złotnickiej pstrej z rasami białymi. Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu Przegląd Hodowlany 1968/ 1, str. 20 - 21 5. Alexandrowicz S., (1975): Wykorzystanie rodzimych zwierzat w kształtowaniu pogłowia zwierząt gospodarskich w Polsce w okresie ostatniego pięćdziesieciolecia. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych 1975 6. Kujawiak R.,Ratajszczak M., (1992): Odzieddziczalność i powtarzalność cech użytkowości rozpłodowej świń rasy złotnickiej białej. Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu, CCXXXIX, str. 91 - 100 7. Ratajszczak M., (1986): Rasy złotnickie w krajowej hodowli świń. Trzoda Chlewna 7 - 8/ 1986, str 2-8 8. Ratajszcak M., (1986): Przydatność świń złotnickich do krzyżowania towarowego. Trzoda Chlewna 7-8/1986, str. 9-11 9. Sobek Z., Rajszczak M., (1982): Ocena stopnia podobieństwa genetycznego linii żeńskich na podstawie materiału wyjściowego uświń złotnickich. Roczniki Akakedemii Rolniczej w Poznaniu - CXXXIX (1982), str. 203-211 10. Buczyński J.T, Zaborowski T, Szulc K. (1997) Fattening and slaughter performance of meat - type crossbred porkers with a share of Zlotnicka Spotted pig. Animal Science Papers and Reports, Polish academy of Sciences Institute of Genetic and Animal Breeding, Jastrzębiec, Vol. 15, No. 3, str. 149 - 154. 11. Ratajszcczak M., Buczyński J.T. (1997) Orgins and development of the Polish indigenous zlotnicka Spotted pig. Animal Science Papers and Reports, Polish academy of Sciences Institute of Genetic and Animal Breeding, Jastrzębiec, Vol. 15.No. 3, str. 137 - 148. 12. Kurył J., Janik A., Kamyczek M., Buczyński J.T. (1997) Genetic structure of Zlotnicka White and Zlotnicka spotted pig. Animal Science Papers and Reports, Polish academy of Sciences Institute of Genetic and Animal Breeding, Jastrzębiec, Vol. 15.No. 3, str. 163 - 172. 13. Świtoński M., Pietrzak A, Buczyński J.T. (1997) Chromosal markers (C - Band and Ag - NOR) in Zlotnicka Spotted pig. Animal Science Papers and Reports, Polish academy of Sciences Institute of genetic and Animal Breeding, Jastrzębiec, Vol. 15.No. 3, str. 173 - 178. 14. Buczyński J.T., Zaborowski T., Konieczny M., Szulc K., Jabłońska A. (1997) Porównwnie tuczników mieszańców od loch rasy wbp po knurach krzyżówkowych pi * pbz, pi * złp. PTPN Poznań, tom 83, str. 191 - 195 15. Buczyński J.T., Szulc K., Fajfer E., Panek A., (1998): Wyniki krzyżowania loch mieszańców złb * wbp z knurami pietrain, pietrain * pbz i pietrain * zlp. Prace i Materiały Zootechniczne, Zeszyt Specjalny nr.8, str. 99 - 105 „Aktualne problemy jakości mięsa wieprzowego”. Jastrzębiec, 21 października 1997 16. Ratajszczak M., Buczyński J. T., Genealogia świń rasy złotnickiej pstrej Materiały Konferencyjne "Prace genetyczno - hodowlane nad świniami ras rodzimych"str. 34 - 51, Poznań - Postdam,18.05 - 21.05.1998 17. Buczyński J. T., Zaborowski T., Marciszewski J., Główczyński C., Luciński P., Świnie złotnickie w krzyżowaniu towarowym Materiały Konferencyjne "Prace genetyczno - hodowlane nad świniami ras rodzimych"str. 51 - 54, Poznań - Postdam,18.05 - 21.05.1998 18. Buczyński J.T., Szulc K., Fajfer E., Luciński P.,(1998): Przydatność świń rasy złotnickiej pstrej jako komponentu do krzyżowania towarowego. Konferencja Naukowa , Zeszyt Specjalny, str. 31 „Przyszłość hodowli a dobrostan zwierząt”. Kraków, 22 - 23 czerwca 1998 r. 19. Buczyński J., Panek A., Szulc K., Fajfer E., Luciński P., (1999): Porównanie wyników oceny przyżyciowej loszek różnych ras Roczniki Naukowe Zootechniki, Instytut Zootechniki Kraków Suplement z. 3, str. 87 - 97 20. Buczyński J. T., Szulc K., Fajfer E., Ćwiek I.,(1999): Współczynniki inbredu i spokrewnienia w stadzie zachowawczym świń rasy złotnickiej pstrej. Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej im. H. Kołłątaja w Krakowie Zeszyt nr 352, str. 35 – 39 21. Buczyński J. T., Fajfer E., Szulc K. (1999):Świnia złotnicka pstra jako komponent krzyżowania towarowego. Międzynarodowa Konferencja Naukowa z okazji 50 - lecia ART (1959 - 2000), Zeszyt Specjalny str. 47 "Aktualne problemy w produkcji Trzody Chlewnej". Olsztyn, 6 maja 1999 22. Buczyński J., Panek A., Szulc K., Fajfer E., Luciński P., (1999): Ocena przyżyciowa loszek różnych ras Materiały konferencyjne, Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Rasy mięsne świń w Polsce” Poznań, 16 – 17 listopada 1999 r. [ Dodano: Sro 17 Lut, 2010 16:07 ] Polska biała zwisłoucha http://www.mcb.com.pl/img/swinie_polska_biala_zwisloucha.jpg Na przełomie XIX i XX wieku zapoczątkowano prace nad uszlachetnianiem prymitywnej świni zwisłouchej hodowanej na terenie środkowej i północnej Europy w kierunku użytkowania mięsnego. W tym celu do Polski sprowadzono z Niemiec tamtejsze zwisłouche świnie uszlachetnione. Działanie to poprawiło umięśnienie świń krajowych i zwiększyło dynamikę przyrostu na wadze, jednakże nie zlikwidowało wcześniejszych wad pokrojowych (słabo wykształcona szynka, ścięty zad, ciężka głowa, przebudowany przód i karpiowaty grzbiet). Mieszańce te zyskały bardzo dobrą płodność, odporność na prymitywne warunki wychowu i ekstensywne żywienie, a ich typ użytkowy określono jako słoninowo-mięsny. Dopiero od 1954 roku zaczęto sprowadzać świnie szwedzkiej rasy krajowej. Krzyżowanie to poprawiło pokrój, zwiększyło udział wyrębów w tuszy oraz tempo przyrostu ciała. Mieszańce stały się delikatniejsze i bardziej wymagające pod względem higieny pomieszczeń i racjonalności żywienia oraz uzyskały nazwę Świni Polskiej Białej Zwisłouchej Jest doskonalona jako linia mateczna. Głównym kierunkiem selekcji jest użytkowość rozpłodowa: liczba prosiąt żywo urodzonych i plenność. Inne cechy, takie jak przyrost dzienny, mięsność tuszy, liczba sutków i ich rozmieszczenie, budowa nóg i długość okresu użytkowania rozpłodowego będą doskonalone według nowego indeksu selekcyjnego, który jest właśnie opracowywany. Ważnym celem hodowlanym jest także uwolnienie populacji loch i knurów od genu wrażliwości na stres. Świnie te są zróżnicowane pod względem szybkości dojrzewania, choć określa się je jako dość szybko dojrzewające. Zwykle knury w wieku 3 lat osiągają masę ciała 300 - 350 kg, zaś lochy w tym samym wieku 250-300 kg. Rasa ta charakteryzuje się dużą wrażliwością na czynniki środowiskowe, dlatego wymaga dobrych warunków utrzymania i prawidłowego żywienia. Cechują się wysoką płodnością - 9,5 do 12 żywo urodzonych prosiąt w jednym miocie. Lochy wykazują dobrą troskliwość o potomstwo i dużą mleczność. Świnie te hoduje się w celach mięsnych oraz do krzyżowania z innymi rasami. Wielka biała polska http://www.mcb.com.pl/img/swinie_wielka_biala_polska.jpg Świnie rasy Wielkiej Białej Angielskiej sprowadzono do Polski na przełomie XIX i XX wieku. Początkowo były one hodowane na Lubelszczyźnie i w Małopolsce. Rasa Biała Ostrucha hodowana była zaś na terenach zaboru niemieckiego. Zintensyfikowanie rozwoju tej rasy w całej Polsce nastąpiło po I Wojnie Światowej. Ostra selekcja przetłuszczonej świni Białej Ostrouchej w kierunku mięsnym zbliżając jej użytkowość rzeźną do użytkowości rasy Wielkiej Białej Angielskiej. W wyniku krzyżowania obydwu ras otrzymywano mieszańce coraz bardziej podobne do siebie, tak że w 1956 roku uznano je za nową, odrębną rasę - najpierw Wielką Białą, a następnie Wielka Biała Polska. Jest doskonalona w dwóch kierunkach – jako linia mateczna i ojcowska. Linia mateczna jest głównym kierunkiem selekcji i obejmuje użytkowość rozpłodową: liczbę prosiąt żywo urodzonych i plenność. Inne cechy, takie jak przyrost dzienny, mięsność tuszy, liczba sutków i ich rozmieszczenie, budowa nóg i długość okresu użytkowania rozpłodowego będą doskonalone według nowego indeksu selekcyjnego, podobnie jak w wypadku rasy p.b.z. Celem hodowlanym w doskonaleniu rasy w.b.p. jest także uwolnienie populacji loch i knurów od genu wrażliwości na stres. Linia ojcowska jest doskonalona głównie w kierunku poprawienia mięsności tuszy i przyrostów dziennych. Celem hodowlanym jest także uwolnienie populacji loch i knurów od genu wrażliwości na stres. Świnie tej rasy są określane jako późno dojrzewające. Dorosłe knury w kondycji hodowlanej osiągają masę 300-350kg , a lochy 250-300kg. Zwierzęta charakteryzują się mocną konstytucją, co pozwala na ich wykorzystanie w chowie wielkostadnym, bezściółkowym; dużą plennością (od 10 do 12 prosiąt w miocie); dobrą mlecznością i zadowalającą odpornością. Mioty loch tej rasy liczne, silne i szybko rosnące.
  10. Rasa PUŁAWSKA http://www.bioroznorodnosc.izoo.krakow.pl/files/swinie/zdjecia/pulawska/pulawska3.jpg Typowy wzorzec świni rasy puławskiej to: umaszczenie łaciate czarno-białe z nieregularnym rozmieszczeniem czarnych plam na białym tle, których nasilenie nie powinno przekraczać 70% powierzchni skóry, tułów średniej długości, osadzony na mocnych, dobrze spionowanych kończynach. Zadnia część tułowia dobrze rozwinięta, szynki uwypuklone ale średniej długości. Wyraźnie zaznaczone zewnętrzne narządy płciowe. Temperament żywy ale usposobienie łagodne bez przejawów agresji wobec innych zwierząt w grupie. Rasę charakteryzuje wczesność dojrzewania rozpłodowego, dobre przystosowanie do trudnych warunków utrzymania, długowieczność oraz wysoka odporność na specyficzne patogeny. W odniesieni do cech użytkowych świnie tej rasy spełniają kryteria standardu hodowlanego komponentu matczynego (wykazują wysoką płodność, plenność oraz posiadają dobre cechy macierzyńskie). Ze względu na odmienny układ tkanek i niższy potencjał rozwoju mięśni nie osiągają dynamiki przyrostu masy oraz mięsności tusz typowych dla ras linii ojcowskiej. Masa ciała dorosłych osobników: http://www.bioroznorodnosc.izoo.krakow.pl/files/swinie/zdjecia/pulawska/pulawska4.jpg * knury: 250 - 350 kg * lochy: 200 - 280 kg Rasa ta powstała w wyniku krzyżowania wypierającego prymitywnych ras rodzimych angielską rasą berkshire oraz krzyżowania uszlachetniającego rasami białymi. Rasa objęta programem ochrony zasobów genetycznych zwierząt gospodarskich. Świnia średniej wielkości, szeroka i głęboka, dość długa i nisko osadzona. Szczegóły pokroju: głowa - nieduża, szeroka w partii czołowej, o profilu lekko załamanym, ryj prosty, niezbyt długi, policzki umięśnione, uszy nieduże, szeroko ustawione, stojące, z wiekiem pochylające się ku przodowi, szyja - dość krótka, w karku szeroka , bez uwydatnionego podgardla, łopatki - dobrze przylegające, kłąb szeroki i dobrze związany, klatka piersiowa - szeroka i głęboka, z silnie wysklepionym ożebrowaniem (beczkowata), grzbiet - szeroki, średnio długi, mocny, o linii łukowatej; lędźwie krótkie, lecz szerokie, zad - dość długi, szeroki i mocny, dobrze związany z lędźwiami, lekko spadzisty, ogon wysoko osadzony, szynki - szerokie, uwypuklone ku tyłowi, sięgające do stawów skokowych, bez fałd tłuszczowych, brzuch - z wypełnionymi słabiznami, co najmniej 12 prawidłowo rozwiniętych sutków; dopuszcza się asymetrię 1 sutka, sutki kraterowe niedopuszczalne, nogi - średniej długości, o kości względnie cienkiej, lecz mocnej, postawione szeroko i prawidłowo, skóra - średnio gruba, bez fałdów, o barwie od łupkowo szarej do pomarańczowej, szczecina - przybiera barwę pigmentu skóry, umaszczenie - łaciate, tzn. na jasnym tle rozrzucone większe lub mniejsze czarne łaty; dopuszczalne umaszczenie trójbarwne: czarno-rudo-białe, skóra na całym ciele pigmentowana, z wyjątkiem dolnych części nóg i końca ryja, które mogą być białe. http://www.bioroznorodnosc.izoo.krakow.pl/files/swinie/zdjecia/pulawska/pulawska1.jpg Literatura: Świnia rasy puławskiej Babicz M., Walkiewicz A., Kurył J.: Attempt to apply domestic pulawska swine population in immunogenetic studies. Proceeding of the 11th International Symposium. Current Problems of Breeding, Health and production of Pigs. 19th - 20th february, Ceske Budejovice, 39, 2002. Babicz M., Walkiewicz A., Kurył J.: Próba oceny istotności związków pomiędzy polimorfizmem w locus RYR1 a poziomem cech użytkowości rozpłodowej loch rasy puławskiej. Sesja naukowa w 50. rocznicę śmierci profesora Tadeusza Vetulaniego "Zagadnienia bioróżnorodności w naukach zootechnicznych". Poznań, 4 października 2002 r. Babicz M., Walkiewicz A., Kurył J.: An attempt to evaluate the genetic variability of pulawska pigs. Ann. Anim. Sci., Suppl. 1, 9-12, 2001. Kamyk P., Stasiak A., Walkiewicz A., Zięba G.: Odziedziczalność, korelacje genetyczne i fenotypowe wybranych cech tucznych i rzeźnych u świń rasy puławskiej. Annales UMCS, sectio EE, vol. XIX, 14, 111-114. Lublin 2001. Stasiak A., Kamyk P. Skład chemiczny i jakość mięsa tuczników ras wbp, pbz i puławskiej pochodzących z Lubelszczyzny. Annales UMCS, sectio EE, vol. XIX, 15, 115-119, 2001. Surdacki Z., Lecyk K., Burdzanowski J.: Wartość rzeźna tuczników rasy puławskiej i mieszańców z rasami polską białą zwisłouchą i pietrain. Annales UMCS, sec. EE, vol. XIII, 14: 89-96, 1995 Surdacki Z., Stasiak A., Wielbo E.: Użytkowość rozpłodowa świń puławskich krzyżowanych z rasą wielką białą polską. Annales UMCS, sec. EE, vol. VIII: 79-82, 1990 Surdacki Z., Stasiak A., Wielbo E., Burdzanowski J.: Zmiany grubości słoniny podczas tuczu świń a ich użytkowość tuczna i rzeźna. Rocz. Nauk Rol., seria B, t.106 (1,2): 103-113, 1990 Surdacki Z., Stasiak A., Wielbo E., Lecyk K., Burdzanowski J., Kamyk P.: Ocena tuczna i rzeźna oraz jakość mięsa mieszańców ras puławskiej i wielkiej białej polskiej. Annales UMCS, sec. EE, vol. VIII: 71-77, 1990 Surdacki Z., Wielbo E., Stasiak A., Lecyk K., Burdzanowski J., Kamyk P.: Użytkowość rozpłodowa i tuczna świń krzyżowanych ras wielkiej białej polskiej, puławskiej i duroc. Annales UMCS, sec. EE, vol. IX: 41-46, 1991 Surdacki Z., Wielbo E., Stasiak A., Lecyk K., Burdzanowski J., Kamyk P.: Ocena użytkowości rzeźnej świń krzyżowanych ras wielkiej białej polskiej, puławskiej i duroc. Annales UMCS, sec. EE, vol. IX: 51-57, 1991 Walkiewicz A., Wielbo E., Stasiak A., Baranowska M., Kamyk P.: Efektywność tuczu i wartość rzeźna świń mieszańców F1 uzyskanych z krzyżowania loch puławskich z knurami linii 990 oraz mieszańców F2 po knurach duroc i pietrain. Annales UMCS, sec. EE, vol. XII: 65-72, 1994. Walkiewicz A., Kamyk P., Baranowska M., Kasprzyk A., Bajda Z.: Wartość tuczna i rzeźna mieszańców świń z udziałem rasy puławskiej. Annales UMCS, sec. EE, vol. XV: 99-105, 1997. Walkiewicz A., Kamyk P., Dziura J.: Ocena tuczna i rzeźna świń rasy puławskiej hodowanych na Lubelszczyźnie. Rocz. Nauk. Zoot., Supl., z. 10, 97-104, 2000. Walkiewicz A., Kamyk P., Stasiak A., Babicz M.: Charakterystyka jakościowa żywca wieprzowego w rejonie Lubelszczyzny. Międzynarodowa Konferencja Naukowa z okazji 50-lecia ART. (1950-2000): „Aktualne problemy w produkcji trzody chlewnej”, 106, Olsztyn, 6 maja 1999. Walkiewicz A., Kamyk P., Stasiak A.: Charakterystyka użytkowości rozpłodowej loch rasy puławskiej utrzymywanych na Lubelszczyźnie. Rocz. Nauk. Zoot., z. 10, 91-95,2000. Walkiewicz A., Kondracki S., Kamyk P.:. Changes in population size and performance of the indigenous pulawska pig in the years 1988-1996. Animal Science Papers and Reports, vol. 15, no. 3: 155-161, 1997 Walkiewicz A., Stasiak A., Kamyk P.:. Wyniki oceny przyżyciowej i możliwości selekcji młodych knurów ras: polskiej białej zwisłouchej, wielkiej białej polskiej i puławskiej w Okręgowej Stacji Hodowli Zwierząt. Annales UMCS, sec. EE, vol. XIV: 83-86, 1996. Walkiewicz A., Wielbo E., Kamyk P., Stasiak A., Baranowska M.:. A fatty acids profile and meat quality in hybrids with pulawska, Duroc and Pietrain breed. IInd International Conference Influence of genetic and non genetic traits on carcass and meat quality. November 7-8, Siedlce, p. 194-199, 1994. Walkiewicz A., Wielbo E., Matyka S., Babicz M., Kasprzyk A.: Wpływ genotypu na zmienność składu chemicznego i koncentrację kwasów tłuszczowych w mleku macior. Zesz. Nauk. AR im. H. Kołłątaja w Krakowie, z. 67, nr 352, 285-290, 1999. Walkiewicz A., Wielbo E., Matyka S., Babicz M.: Analysis on chemical composition variation and technological quality of meat and fat of porkers of differentiated Fleshiness. Pol. J. Food Nutr. Sci. Vol. 7/48, 4 (S ), 284-288, 1998. Walkiewicz A., Wielbo E., Stasiak A., Burdzanowski J., Kamyk P.: Zmienność składu chemicznego mleka świń ras krajowych. Nauka w polskiej zootechnice XXI wieku. Sympozjum naukowe, Lublin, 10-11 IX, 165, 1998. Świnia rasy złotnickiej białej http://www.bioroznorodnosc.izoo.krakow.pl/files/swinie/zdjecia/biala/biala3.jpg Świnia rasy złotnickiej białej jest średnio duża, o harmonijnej budowie ciała, dobrze związana. Dopuszczalny jest dymorfizm płciowy szczególnie w starszym wieku. Głowa mała , ryj średnio długi i prosty, uszy pochylone do przodu, średniej wielkości. Tułów długi, w kształcie trapezu zwężający się ku przodowi. Zad powinien być dobrze wypełniony. Kończyny wysokie, dobrze ustawione. Co najmniej 12 prawidłowo rozwiniętych sutek, dopuszczalna jest asymetria jednego sutka. Umaszczenie białe, dopuszczalne niewielkie ciemne łatki. Knury odznaczają się poprawnym libido, a lochy dużą troskliwością w stosunku do prosiąt. Płodność rzeczywista wynosi ok.10,5 prosiąt. Masa ciała dorosłych osobników: * knury: 250 – 300 kg * lochy: 200 – 250 kg Są to świnie w typie mięsnym, późno dojrzewające, o średnio - szybkim tempie wzrostu. http://www.bioroznorodnosc.izoo.krakow.pl/files/swinie/zdjecia/biala/biala1.jpg Literatura Świnia rasy złotnickiej białej 1. Buczyński J.T, Zaborowski T, Szulc K. (1997) Fattening and slaughter performance of meat - type crossbred porkers with a share of Zlotnicka Spotted pig. Animal Science Papers and Reports, Polish academy of Sciences Institute of Genetic and Animal Breeding, Jastrzębiec, Vol. 15, No. 3, str. 149 - 154. 2. Ratajszczak M., Buczyński J.T. (1997) Orgins and development of the Polish indigenous zlotnicka Spotted pig. Animal Science Papers and Reports, Polish academy of Sciences Institute of Genetic and Animal Breeding, Jastrzębiec, Vol. 15.No. 3, str. 137 - 148. 3. Kurył J., Janik A., Kamyczek M., Buczyński J.T. (1997) Genetic structure of Zlotnicka White and Zlotnicka spotted pig. Animal Science Papers and Reports, Polish academy of Sciences Institute of Genetic and Animal Breeding, Jastrzębiec, Vol. 15.No. 3, str. 163 - 172. 4. Świtoński M., Pietrzak A, Buczyński J.T. (1997) Chromosal markers (C - Band and Ag - NOR) in Zlotnicka Spotted pig. Animal Science Papers and Reports, Polish academy of Sciences Institute of genetic and Animal Breeding, Jastrzębiec, Vol. 15.No. 3, str. 173 - 178. 5. Buczyński J.T., Zaborowski T., Konieczny M., Szulc K., Jabłońska A. (1997) Porównwnie tuczników mieszańców od loch rasy wbp po knurach krzyżówkowych pi * pbz, pi * złp. PTPN Poznań, tom 83, str. 191 - 195 6. Buczyński J.T., Szulc K., Fajfer E., Panek A., (1998): Wyniki krzyżowania loch mieszańców złb * wbp z knurami pietrain, pietrain * pbz i pietrain * zlp. Prace i Materiały Zootechniczne, Zeszyt Specjalny nr.8, str. 99 - 105 „Aktualne problemy jakości mięsa wieprzowego”. Jastrzębiec, 21 października 1997 7. Ratajszczak M., Buczyński J. T., Genealogia świń rasy złotnickiej pstrej Materiały Konferencyjne "Prace genetyczno - hodowlane nad świniami ras rodzimych"str. 34 - 51, Poznań - Postdam,18.05 - 21.05.1998 8. Buczyński J. T., Zaborowski T., Marciszewski J., Główczyński C., Luciński P., Świnie złotnickie w krzyżowaniu towarowym Materiały Konferencyjne "Prace genetyczno - hodowlane nad świniami ras rodzimych"str. 51 - 54, Poznań - Postdam,18.05 - 21.05.1998 9. Buczyński J.T., Szulc K., Fajfer E., Luciński P.,(1998): Przydatność świń rasy złotnickiej pstrej jako komponentu do krzyżowania towarowego. Konferencja Naukowa , Zeszyt Specjalny, str. 31 „Przyszłość hodowli a dobrostan zwierząt”. Kraków, 22 - 23 czerwca 1998 r. 10. Buczyński J., Panek A., Szulc K., Fajfer E., Luciński P., (1999): Porównanie wyników oceny przyżyciowej loszek różnych ras Roczniki Naukowe Zootechniki, Instytut Zootechniki Kraków Suplement z. 3, str. 87 - 97 11. Buczyński J. T., Szulc K., Fajfer E., Ćwiek I.,(1999): Współczynniki inbredu i spokrewnienia w stadzie zachowawczym świń rasy złotnickiej pstrej. Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej im. H. Kołłątaja w Krakowie Zeszyt nr 352, str. 35 – 39 12. Buczyński J. T., Fajfer E., Szulc K. (1999):Świnia złotnicka pstra jako komponent krzyżowania towarowego. Międzynarodowa Konferencja Naukowa z okazji 50 - lecia ART (1959 - 2000), Zeszyt Specjalny str. 47 "Aktualne problemy w produkcji Trzody Chlewnej". Olsztyn, 6 maja 1999 12. Buczyński J., Panek A., Szulc K., Fajfer E., Luciński P., (1999): Ocena przyżyciowa loszek różnych ras Materiały konferencyjne, Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Rasy mięsne świń w Polsce” Poznań, 16 – 17 listopada 1999 r.
  11. może nie upadek, ale duża inwestycja :wink:
  12. Ciekawe, tutaj trochę bałbym się
  13. zastanów się nad przepisami weterynaryjnymi. Taka produkcją będzie wzięta jako sprzedaż bezpośrednia tylko i wyłącznie w własnym sklepie :wink: przepis sprzedaż Ustawa o bezp. żywności Prod. poch. zwierzęcego
  14. cóż to za mięso? a jest świniowoł??? skoczyłby się problem z wołowiną :lol: :lol: :lol:
  15. do kogo mamy się spisywać :question:
  16. a czy kto ma nr 1?? :question:
  17. nie ma to jak szwedzka stal
  18. zemat

    [K] Na rosołek...

    właśnie wczoraj kiełbasa się zrobiła podam recepturę jak wyjdzie dobrze. Dziś wędzienie
  19. boski jesteś
  20. zemat

    Przywitanie

    jak skarbonka po szkoleniu??
  21. kiedy :question: :question: :question: :question:
  22. chyba żartujesz? Ostrooooo :question: Częściowo się zgodzę, w zależności od rasy Sól jest zabójcą nerek psa
  23. zemat

    Moja masarnia

    jak rozegrałeś dystrybucję :question:
  24. daj bez obróbki
  25. zaczynam czaić bazę to jest sól z aromatem dymu wędzarniczego? A ja myślałem że w wysoką technologię nie idziemy E621 będzie lepsze
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.