sokoz

Na budowę wędzarni nadaje się jak najbardziej. Nie można peklować w naczyniach cynkowanych.

Tadzio! Było powiedziane: tylko parzyć lub gotować!!

Kiełbasę wymyślili wcześniej niż maszynkę - kiedyś wszystko robiło się nożem i ręcznie. Zrobisz powrót do korzeni.

I nie do zamrażarki, tylko do lodówki!

W takim razie szanse na b.miękką skórkę widzę tylko w szynkowarze. Ale... może ktoś mnie zgani?

Zasypać solą i w słoiku do lodówki. Wytrzymają nawet dłużej niż do stycznia.

Dodaje się wody mineralnej gazowanej, wtedy ciasto nieco rośnie i naleśnik jest puszysty. Tu może też takie ciasto będzie lepsze.

Zawsze frajda jest większa, gdy wolniej!!!

Pozostaje pytanie: jak nazwać kiełbasę zrobioną z niepeklowanego i uwędzoną? Bo taką zapewne przedmówcy mieli na myśli.

Jak sięgam pamięcią daleko wstecz, biała kiełbasa była robiona z niepeklowanego mięsa. Po sparzeniu była szara jak pieczony schab i nie było w niej różowości. Jeśli taką kiełbasę uwędzić - uzyskamy coś, co nie jest prawidłową kiełbasą wędzoną i nie jest też białą. Więc jak to nazwać? Może białą wędzoną?

Światła było mało, może trzeba było z lampa błyskową?

Chyba fotosik płata figle. Może na grypę zapadł?

Działaj! To bardzo ciekawe. Nawet, jeśli nie zastosujemy praktycznie, warto wiedzieć jak kiedyś bywalo. To pomaga oddzielić rzeczy ważne od nieistotnych. Dziękuje i proszę o ciąg dalszy.

Nie znam precyzyjnej odpowiedzi na twoje pytanie. Termometru nie mam w piekarniku, a piekę do chwili, kiedy uznam, że ma odpowiedni wygląd. Dlatego dodałem fotki. Jest to dośc długi czas i zapewne dawno już nie jest surowa , a jednak piekę, by zyskała smak pieczonej , nie ugotowanej w puszczonym sosie.

Najbardziej lubię pieczoną, ale jedzoną na zimno. Ostatnim razem zrobiłem 6 kg, wiec trzeba było przyrządzić ją na wiele sposobów, żeby się nie znudziła. Część była parzona, część w piekarniku na wolnym ogniu w odkrytych blachach. Piekłem 2 blaszki na raz, to w małej brytfance nieco ponakrywałem pokrojoną cebulą. Z cebulą byla naj... ale podobno jest mniej trwała, więc zrobiłem mniejszą porcję. Dużą część upchnąłem w prodiż, ale tu pieczenie było trudniejsze, bo sok nie odparowuje i piekłem z przerwą na odparowanie bez pokrywy, a z dolną grzałką. Ale to zapewne kwestia gustu, że lubię odparowaną. http://jigt.fotosik.pl/albumy/298702.html

Chyba znacznie lepiej! Poprzednio wygladał jak w przenicowanej jesionce! /Liczę na poczucie humoru/ Ale dlaczego jest podłączony do kontaktu?

I ja się z tym całkowicie zgadzam! Mam tylko problem z wyjaśnieniem o co dokładnie chodzi. Czy doskonale naostrzony nóż masarski może być zastosowany jako brzytwa, czy ktoś odważy się ogolić nim jak maszynką Gilette. O taką małą różnicę tu się upominam. Miniząbki, o których mówię, to sprawa do obejrzenia pod mikroskopem. Nóż przestał kroić? No to go przejedziemy jednym o drugi jak po stalce i znów jest dobry, bo na ostrzu zrobiliśmy maleńkie szczerby. Brzytwy tak się nie naostrzy. Pozdrawiam!

To może spełni wymagania: http://www.allegro.pl/item279623494_oselka_arkansas_orginal_.html http://www.allegro.pl/item280170088_oselka_diamentowa_najnizsza_cena_29_99zl_promocja.html Ale na tym ostrzy narzędzia stolarz, rzeźbiarz, fryzjer. Masarz ma inne noże. Mięso kroi się innym ruchem ostrza, ostrze przesuwa się po mięsie jak piła, podczas gdy ostrze struga wchodzi w drewno pod naporem jak klin. Nikt nie wykonuje ruchów piłujących brzytwą przyłożoną do twarzy /brrrr.../. Nóż do mięsa powinien mieć na krawędzi tnącej miniząbki jak piła, a to uzyskuje się ostrząc na nieco "grubszej" osełce.

Kiedyś do ostrzenia brzytwy, dłuta stolarskiego, czy noża w heblu używano osełki z naturalnej skały - z łupka. Łupek to skała osadowa, drobnoziarnista jakby stwardniały ił, glinka. Kolor ma szary do czarnego. Mówiono o tym marmurek, ale to inna skała. Teraz są to "kamienie sztuczne" / nie wykopane z ziemi na terenach byłego NRD/. Mam taki, kupiłem go jeszcze za komuny w sklepie firmowym ze ściernicami, ale długo musiałem prosić i przemawiac, zanim pan sięgnął pod ladę i podał. Aha! Na marmurek kapie się olej, a nie wodę. To kolorowa fotka, taki kolor ma mój marmurek. Bywają też marmurki z dwu warstw, po jednej stronie szary, po drugiej np żółty. Wtedy strony maja inną "ziarnistość", inny wymiar mikroziarna ściernego.

Cena 123,50 dotyczy większej nadziewarki. Sa dwa rozmiary na 1,2 i kg 2,2 kg wsadu.

Już kiedyś miałem wędzić 13.12 i coś nie wyszło. Poprostu tego dnia nie nadawali teleranka, a przemówienie.

W zeszłym roku, w Wigilię BN, robiłem fotki kwitnących mageritek w parku w Zgorzelcu.

Gonzo! Popieram! Ten wynalazek bardzo mnie zdenerwował. Też mi sprzedający wciskał, że z nierdzewki. Sprężyna mocno śmierdziała farbą, którą trzeba było zmyć, przegródki natychmiast musiałem zastąpić metalowymi. Na koniec jeszcze wklejałem dolny dekielek na silikon, żeby uzyskać szczelny szynkowar. Już toto odstawiłem i używam tylko jako nadziewarkę, której możnaby zarzucić, że nie ma odpowietrzających wypustek na lejkach, ale do maleńkiej produkcji dobra.

Jasiu zobacz: http://www.allegro.pl/item276906871_ceramiczne_naczynie_zamykane_do_pieczenia_chleba.html Ale to chyba nie to co trzeba, jest glazurowane.

EAnno! Te wzorki są stokroć ładniejsze niż w mortadeli z misiem. Świetnie wyszło!