EAnna

Czas liczy się od momentu zagotowania wody. O czasie tyndalizacji decyduje pojemność słoików. DZIADEK podał swego czasu rozpiskę: Tabela pasteryzacji wielokrotnej (tyndalizacji) konserw mięsnych w słojach wg. Andrzeja Pisuli i Romana Dowierciała Z ,,sami robimy wędliny’’ Pasteryzacja w temp. wrzenia wody co 1-2 dni I gotowanie II got. III got Wielkość słoi 1/2 L 60 minut 40minut 30 minut. 1 L 90 80 45 1, 1/ 2 L 120 80 60 Czas liczymy od momentu zagotowania się wody

Można wszystko razem gotować - nikt Ci nie zabroni i wywar Cię nie zabije. Jednak wygotowane z nerek resztki fizjologiczne z lekka podperfumują całość. Jeże li Ci to nie przeszkadza to nie ma problemu. Jeżeli jeszcze wcześniej starannie wyciąłeś z nerek miedniczki i nereczki opłukałeś, to nawet te "perfumy" mogą pozytywnie wzmocnić klimaty świniobicia Natomiast co do płucek; nie wyobrażam sobie konsumpcji wody z ich gotowania.

Pencillium candidum można jeść; co do nalgiovense - zdania są podzielone. To nie są te same pleśnie. Rodzina pencillium jest bardzo szeroka. W niektórych fazach pędzlaki mogą wytwarzać mykotoksyny a niektóre wchodzą w niekorzystne relacje z naszą mikroflorą jelitową. Pleśnią nalgiovense szczepi się produkty w osłonkach i te można łatwo usunąć. Trudniej usunąć pleśń z całomięśniowych bez osłonek. Wg mnie szczepienie bezpośrednio na mięsie nie powinno być praktykowane. Na pewno za mało o tym wiemy aby bezpośrednie zapleśnianie lub konsumpcję osłonek z pleśnią propagować publicznie na forum wędliniarskim. Była już na ten temat emocjonalna dyskusja jakiś czas temu. Każdy może to oczywiście robić na swój użytek i swoją odpowiedzialność.

Na biegówkach?

Na drugim zdjęciu, pod komorą wędzarniczą widać nie osłoniętą, czarną rurę.

Niesamowita maszyna

Są takie krajalnice ręczne do sałatki jarzynowej. Jednak rozmiar kostki jest chyba 10x10. W przemyśle stosuje się kostkarki i nieraz zastanawiałam się, jak one działają. Myślę o nich szczególnie wtedy, gdy kroję słoninę na kostki 5x5x5mm

Jednak doświadczenie tzw. pierwszego stopnia, czyli na własnej skórze - najlepiej i najtrwalej uczy. I to jest plus w tym całym minusie

Oby jak najdłużej. Naprawiałam swoją tak długo, jak się dało. Nadal odsysa i zgrzewa ale odpadły zaczepy i teraz trzeba by naciskać oburęcznie, dlatego poszła w odstawkę.

Teoretycznie tak, bo spowolni wysychanie. Jednak miedzy folią a osłonką/powierzchnią będą: kieszenie powietrzne podniesiona wilgotnośćdostęp tlenuSą to idealne warunki do zapleśnienia powierzchni. Cel, jaki chcesz osiągnąć da zapakowanie próżniowe wyrobu.

Nakłuwanie ma na celu usuniecie ew. pęcherzy powietrza po napełnieniu osłonki. Powinno być wykonane igłą tak, aby to powietrze dało się usunąć. Potem już nie ma żadnego nakłuwania. A jaki był skład farszu kiełbasianego? Jaką miałeś temperature w wędzarni po tych trzech godzinach? Może wystąpiły podcieki wody lub tłuszczu i to Cię zaniepokoiło? Za mało wiemy (a raczej nie wiemy niczego) o Twoim procesie technologicznym. Brakuje zdjęć aby wyrobić sobie pogląd. Kiełbaski w procesie wędzenia rzadko pękają; u mnie w ostatnich 17 latach wędzenia żadna nie pękła w wędzarni.

Święta trójca masarska

To jest dopiero petarda

Nie odpuszczaj tak łatwo. Taki czujnik musi zewrzeć lub rozewrzeć obwód elektryczny pod wpływem obniżonego ciśnienia. Wygląda na to, że jest rozkalibrowany i "za miękko" chodzi po kilku cyklach pracy. Spróbuj powymieniać rozdzielacze pneumatyczne na rurkach na nowe. Pooglądaj je przy okazji starannie. Kosztują dosłownie grosze i są do kupienia w sklepie akwarystycznym. Przypchanie mechaniczne jakiegoś obwodu może też symulować prawidłowe obniżenie ciśnienia. Kiedyś używałam Profi i dosyć skutecznie go reanimowałam. Żywot zakończyło ostateczne wyłamanie obu zaczepów

Najlepiej podaj długość swojej foremki na dnie i na rancie. Sama jestem posiadaczką foremek o zbliżonej, niemniej różnej długości. Poza tym: szklankowanie to takie większe "łyżeczkowanie"

@siwydymek, Poprawiłam w powyższym poście rodzaj peklowania, żeby nie wprowadzać w błąd - szczególnie nowicjuszy. Usunęłam też całą stronę niepotrzebnej dyskusji, w której z podziwu godną determinacją przekonywałeś o swoich racjach. Niemniej: "lepiej późno niż wcale"

Przepisy na chorizo z octem są na stronie głównej: CHORIZO Znalazłam zapiski Jacka Wosia - @ligawa. Kiełbasę obciążyłam deską i dojrzewałam w ok. 11 st.C. Wyszła zaskakująco pyszna i zwięzła, w typie salami. Zdjęcie Jacka. Dodany był ocet jabłkowy domowy.

Farsz się dosłownie rozsypał mimo, że przed dodaniem octu był dobrze sklejony. W desperacji napełniłam tym farszem osłonki (naturalne) i dałam do dojrzewania po przyciśnięciu dechą. Nie było etapu fermentacji. O dziwo, stopniowo zmieniło się pH i kiełbasa znakomicie zżelowała. Jak odnajdę ten przepis to wrzucę go na forum. Lubię eksperymentować mimo, że czasami występują niespodzianki.

Jak to tak....bez światła i do TAKIEGO koloru?

Pytanie było:

Jest taka metoda zakwaszania szybkiego salami, a w zasadzie chorizo przy użyciu octu. Kiedyś robiłam taki eksperyment i mimo kilku zawirowań i sporej nerwówki kiełbasa wyszła. Piszę o surowej. Przepis dał mi @ligawa a dostał go od Meksykanów.

Nigdy nie mów "nigdy" Wg mnie przerób całej półtuszy to jest luksusowa sytuacja. Masz do dyspozycji dosłownie wszystko, wystarczy dokupić podroby. Można zrobić cały asortyment i jeszcze zostawić co nieco na obiady.

Witku, To jakiś autorski przepis i takie powinniśmy w zasadzie oceniać na podstawie znajomości technologii. Czasami ludzie zamieszczają przepisy na własne wyroby szczęśliwi, że coś sami zrobili. Tak samo jest z wypiekami. Doświadczona osoba potrafi już po składzie ocenić, jaką przepis ma wartość.

Coś pięknego